این پژوهش با هدف بررسی نقش طرحواره های ناسازگار اولیه در خطر طلاق و مطالعه اثرتعدیل کنندگی الگوهای ارتباطی و سبک های اسنادی زوجین صورت گرفته است. پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین شهر مشهد از شهریور 1391 تا تیر 1392 که از برنامه های برگزار شده توسط شهرداری در فرهنگسراها استفاده می کردند، تشکیل می دادند. نمونه آماری نیز تعداد 500 نفر(250 زوج) می باشد، که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده و بعد از تکمیل پرسشنامه ها 280 نفر(140 زوج) انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل: پرسشنامه شاخص بی ثباتی ازدواج(mii)،فرم کوتاه پرسشنامهطرحواره های ناسازگارانه اولیه یانگ(ysq-sf)، پرسشنامه الگوهای ارتباطی(cpq)، پرسشنامه سبک اسناد(asq) بود.داده ها توسطنرم افزارspss-18 به روش همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چند متغیره و تحلیل مسیر تحلیل شد. نتایج نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه شامل محرومیت هیجانی و اطاعت رابطه مثبت و معناداری با طلاق داشته اند(05/0p<) و توانسته اند نزدیک به 16/0 از خطر طلاق را پیش بینی کنند.اما از سوی دیگر الگوهای ارتباطی و سبک های اسنادی اثر معناداری برای تغییر نقش طرحواره های ناسازگارانه اولیه بر طلاق نداشته اند(05/0p<).به طور کلی نتایج نشان داد طرحواره های ناسازگار اولیه به طور مستقیم و غیر مستقیم بر طلاق اثر می گذارند و سهم پیش بینی کننده نیرومند تری نسبت به الگوهای ارتباطی و سبک های اسنادی در کاهش و افزایش طلاق دارند.ایننتایجمیتوانددرپیشگیریازوقوعطلاقمدنظردرمانگرانقرارگیرد.