در روش های ارزیابی و انتخاب حیوانات بر اساس اطلاعات فنوتیپی، نیاز اساسی در برآورد صحیح ارزش های اصلاحی وجود رکوردهای دقیق از صفات مورد نظر است. با گسترش ژنتیک مولکولی، امکان استفاده از اطلاعات در سطح dna و نشانگرهای ژنتیکی جهت برآورد صحیح تر ارزش-های اصلاحی و بهبود ژنتیکی سریعتر دام ها فراهم شده است. در این مطالعه جهت برآورد صحت ارزش های اصلاحی واقعی و برآورد شده از دو روش استنباط بیزی لاسو و ریج استفاده شد. ژنومی باطول 20 مورگان و تعداد10 کروموزوم با طول یکسان 2 مورگان شبیه سازی شد. به منظور ایجاد تراکم نشانگری cm4 تا cm066/0، به ترتیب تعداد 50- 3000 نشانگرsnp در فواصل مساوی بر روی هر کرموزوم قرار گرفت و تعداد 5، 10، 15 و 20 qtlو وراثت پذیری 05/0-5/0به عنوان فرضیات شبیه سازی صفات در نظر گرفته شدند. ارزش های اصلاحی برآورد شده توسط لاسو و ریج در تمامی صفات شبیه سازی شده، همبستگی بسیار بالایی با ارزش های اصلاحی واقعی نشان دادند. برآورد ارزش های اصلاحی توسط دو روش نشان داد که هر دو روش عملکرد مشابه ای دارند. حساسیت ریج نسبت به تغییر تعداد ژن عمده اثر و نشانگر بالا بود. در کل افزایش تراکم نشانگری و وراثت پذیری صفات باعث افزایش صحت ارزیابی ها شد. همچنین این افزایش در صحت ارزیابی ها، در افزایش ژن های عمده اثر نیز دیده شد.