نام پژوهشگر: لیدا محسنی

بررسی رابطه ی استراتژی های فراشناختی زبان آموزان باپیچیدگی، صحت و روانی گفتار
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده زبانهای خارجی 1392
  لیدا محسنی   بهدخت مال امیری

:هدف از مطالعه تحقیق حاضر بررسی رابطه استراتژی های فراشناختی زبان آموزان با پیچیدگی صحت و روانی گفتار بوده است. تلاش محقق همواره براساس سنجش این نکته بوده است که کدامین یک از متغیرها(استراتژی های فراشناختی، پیچیدگی،وصحت)بهترین پیش بینی گر جهت روانی گفتار می باشند.بدین منظور،120 زبان آموز مذکر و مونث در سطح متوسط در گروه سنی 16تا30سال رشته متعرجمی زبان انگلیسی دانشگاه آزاداسلامی واحد تهران مرکز و آموزشگاه زبان انگلیسی روژان در تهران در این تحقیق شرکت کرده اند.شرکت کنندگان به صورت هدفمند براساس روش نمونه گزینی آسان و مناسب انتخاب شده اند.پرسشنامه های مورد استفاده در تحقیق حاضر شامل: purpura (1999) 1. پرسشنامه استراتژی های فراشناختی wenden (1987)2. پرسشنامه یک زبان آموز خوب (.نمومه فارسی هردو پرسشنامه که توسط طهماسبی (1999) ترجمه و تآیید شده است نیز در این تحقیق استفاده شده است) pet3. و همچنین سوالات مکالمه بعنوان یک مصاحبه برای سنجیدن پیچیدگی،صحت،وروانی گفتار زبان آموزان می باشند. سپس اطلاعات براساس سری از correlations , regressions تجزیه و تحلیل شده اند. رابطه میان استراتژی های فراشناختی و گزارش شخصی یک زبان آموز خوب و پیچیدگی،صحت و روانی گفتار با استفاده از spear man formula (the non-parametric equivalent to pearson correlation test) بررسی شده اند. نتیجه ارتباط ها حاکی از این است که رابطه بین استراتژی های فراشناختی و گزارش شخصی یک زبان آموز خوب مثبت و معنادار بوده است.ازطرف دیگر رابطه بین استراتژی های فراشناختی و پیچیدگی،صحت و روانی گفتار غیرمعنادار نشان داده شده است.رابطه میان پیچیدگی و صحت غیرمعنادار نشان داده شده.رابطه بین پیچیدگی و روانی گفتار و همچنین صحت و روانی گفتار مثبت و معنادار نشان داده شده است. در بین پیش بینی پذیری سه متغیر مستقل درباره ی یک متغیر وابسته تغاوتی وجود داشت.از آنجایی که میان استراتژی های فراشناختی و روانی گفتار هیچ گونه رابطه ای یافت نشدو بنابراین این متغیر قادر به پیش بینی روانی گفتار نمی باشد.. پیچیدگی در مقایسه با صحت بهترین پیش بینی گر برای روانی گفتار می باشد. گرچه هردوی آنها به طور معناداری قادر به پیش بینی روانی گفتار می باشند.