چکیده پیشرفتهای نظری در ترمودینامیک مولکولی در مورد رفتارهای محلول های الکترولیت مبتنی بر مفهوم ترکیب موضعی هستند. در یک محلول مایع به ویژه محلول های الکترولیت، ترکیب های موضعی با ترکیب کلی مخلوط متفاوت اند زیرا که در یک محدوده کوچک جهت گیری مولکولی به دلیل اختلاف اندازه مولکولی و نیروهای بین مولکولی، غیر تصادفی می باشند. یکی از بر جسته ترین مدلهای ترکیب موضعی nrtl می باشد که به منظور محاسبه انرژی گیبس اضافی و ضریب فعالیت الکترولیت ها ارائه شده است. این مدل دارای چهار پارامتر می باشد که از تطبیق داده های تجربی به دست می آید و در آن برای محاسبه انرژی گیبس اضافی سهم نیروهای برد کوتاه و بلند مد نظر قرار گرفته است. در این پژوهش مدل تصحیح شده nrtl برای تعدادی از مایعات یونی بر پایه ایمیدازولیوم و پیریدینیوم در حلال های مختلف گسترش داده شد و کارایی و دقت آنها بررسی گردید. در این مطالعه مشخص شد که با وابسته کردن یکی از پارامترهای این مدل به غلظت می توان با دقت بالا ضریب فعالیت مایعات یونی را پیش بینی کرد. مدل ترکیب موضعی – مایعات یونی – خواص ترمودینامیکی