گیاه انگلی افتیمون با نام علمی cuscuta متعلق به خانواده cuscutaceae می باشد. گونه های این جنس انگلی فاقد ریشه بوده و برای به دست آوردن آب ، موادغذائی و کربوهیدرات ها وابسته به گیاه میزبان هستند. گونه های مختلف جنس کاسکوتا محصولات زراعی، گیاهان زینتی، سبزیجات و علف های هرز را در سراسر دنیا مورد حمله قرار می دهند. هدف از این پژوهش بررسی رابطه میزبان های اصلی کاسکوتا در ایران (خارشتر، ریحان، همیشه بهار و مو) و انگل موجود بر آن ها و نیز اثر آن ها بر رشد وتکثیر سلول های لنفوسیت انسانی و باکتری ها می باشد. گیاهان میزبان و سس های موجود بر آن از مناطق مختلف جمع آوری و عصاره گیری شدند. اثر عصاره های متانولی گیاهان میزبان و انگل به صورت جداگانه با غلظت های متفاوت (10 و 100 mg/lµ) بر تکثیر سلول های تک هسته ای خون محیطی به روشmtt و بر روی باکتری های سودوموناس آئروجینوزا و باسیلوس سوبتیلیس به روش انتشار دیسک مورد بررسی قرار گرفت. ستون کروماتوگرافی به منظور خالص-سازی ترکیبات موثر بر تکثیر لنفوسیت ها که در گیاه انگل وجود داشتند و مقایسه آن با گیاه میزبان انجام شد. نتایج نشان داد که در همه موارد ترکیب موثر میزبان در انگل نیز وجود دارد و همه گیاهان مورد آزمایش و انگل ها باعث افزایش وابسته به دوز در تکثیر لنفوسیت ها شدند. نتایج حاصل از nmr جزء اصلی سس campestris موجود برخارشتر ثابت کرد که لوپئول اپوکسید ماده اصلی افزایش دهنده لنفوسیت بوده که به شکل لوپئول در خارشتر وجود دارد. هم چنین نتایج nmr های بعدی نشان داد که لوتئین موجود در همیشه-بهار و یوگنول موجود در ریحان که باعث افزایش تکثیر لنفوسیت هستند در همین نوع سس وجود دارد. سس موجود بر انگور از نوع سس kotschyana بود و باز هم باعث افزایش وابسته به دوز در تکثیر لنفوسیت ها شد. هیچ کدام از عصاره های مورد بررسی بر باکتری های ذکرشده موثر نبودند. نتایج این بررسی نشان داد که رابطه مستقیمی بین میزبان و انگل وجود دارد و اکثر ترکیبات موجود در میزبان در انگل نیز یافت می شود. در این بررسی برای اولین بار یوگنول از سس campestris جداسازی شد.