واقعگرایی و آرمانگرایی از جمله مقولاتی است که در حوزه های مختلف از جمله فلسفه و ادبیات، از دیرباز، دیدگاه اندیشمندان و نویسندگان را به خود معطوف کرده است؛ گرایش به هریک از قطبهای مذکور، بویژه در حیط? ادبیات، به پیدایی اثری خاص، با زمینه ای ویژه و عناصری متناسب با آن زمینه منجر می شود؛ گاهی اوقات این دو مقوله به دلیل ویژگیها و درونمایه، در اثری واحد، درهم تنیده می شوند و خواننده با درهم آمیختگی واقعگرایی و آرمانگرایی مواجه می شود؛ به نظر می رسد در برخی از داستانهای دفاع مقدس چنین فضایی، یعنی درهم تنیده شدن واقعیت و آرمان و ترجیح یکی بر دیگری، دیده می شود. بر این اساس در پژوهش حاضر ضمن بیان ویژگیهای رئالیسم و عوامل آرمانگرایی، چگونگی و میزان به کارگیری آنها در داستان های جنگی منتخب نشان داده شد. نتیج? پژوهش نشان می دهد آثار مذکور، با نگرشی واقع گرایانه و نه مخیل به توصیف صحنه های جنگ پرداخته اند، لکن متذکر می شوند در کنار چنین واقعیت های تلخی، دیدگاههای آرمانگرایانه باعث تحمل واقعیتهای دهشتناک شده از این رو در این داستانها بیشتر با شخصیتهای آرمانگرا رو به رو هستیم، به عبارتی ویژگی های دینی و آرمانی، واقعیت های تلخ را برای شخصیت های داستانی در بسیاری موارد تحمل پذیر و چه بسا جذاب کرده است.