کمبود آب با کیفیت مناسب یکی از مهمترین مشکلات در مناطق خشک و نیمه خشک ازجمله ایران به شمار می آید از طرفی رشد بی رویه جمعیت و افزایش آلودگی های محیطی نیازمند راه حل هایی برای رفع کمبود آب می باشد. یکی از این راه حل ها استفاده مجدد از آب های نامتعارف از جمله پساب ها و زه آب هاست. زه آب حاصل از زهکشی اراضی کشاورزی شامل مواد و ترکیبات مختلفی است که می تواند مستقیماً به پهنه های آب سطحی نظیر رودخانه، دریاچه، دریا، اقیانوس و یا زهکش های انتهایی تخلیه و یا از طریق نفوذ، وارد آب های زیر زمینی شود. روش های مختلفی برای بهبود کیفیت آب های نامتعارف وجود دارد که در بین آنها روش فیلتراسیون یک روش کارآمد و موثر در حذف آلاینده ها بوده است. در ساختن فیلتر مهمترین قسمت انتخاب جاذب است. انواع مختلفی از جاذب های مصنوعی وجود دارند که به دلیل قیمت بالا و یا قابل دسترس نبودن، کاربرد آنها ممکن نخواهد بود. هدف از این پژوهش، بررسی و مقایسه فیلتر های شنی و فیلتر های چند لایه حاوی شن و مواد جاذب مختلف آلی و معدنی ارزان قیمت برای کاهش ورود نیترات به آب های سطحی و زیرزمینی و استفاده مجدد از آن می باشد. بدین منظور آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار شامل شن، شن-زئولیت، شن- کاه جو، شن- پوست بادام، شن-زئولیت-کاه جو، شن- زئولیت- پوست بادام، شن-کاه جو- پوست بادام و شن-زئولیت- کاه جو- پوست بادامو در 10 مرحله طراحی گردید. برای آماده سازی تیمارها، لوله های پلی اتیلن به ارتفاع 75 و قطر 9 سانتی متر انتخاب و با توجه به تیمار های آزمایشی به ترتیب از پایین به بالا با مواد جاذب پر شدند. سپس محلولی با غلظت نیترات 125 میلی گرم در لیتر در ده مرحله از ستون ها عبور داده شد. در پایان هر مرحله، نمونه ای از زه آب ورودی و خروجی تهیه و به منظور اندازه گیری غلظت نیترات و اسیدیته به آزمایشگاه منتقل شد. نتایج نشان داد که هر 8 تیمار کارایی کاهش نیترات از زه آب را دارند. تیمار های مختلف در طول این مطالعه توانستند به طور متوسط غلظت نیترات در زه آب ورودی را از حدود 125 میلی گرم در لیتر به مقداری بین 61/43-10/30 میلی گرم در لیتر در خروجی کاهش دهند که این معادل حذف 99/75-17/65 درصدی نیترات می باشد. تیمار شن- زئولیت- کاه جو- پوست بادام بهترین عملکرد را در حذف نیترات داشته و موجب کاهش 99/75 درصدی نیترات از زه آب شد. میزان اسیدیته آب زهکش خروجی تیمارها بین 26/8-96/6 متغیر و بیشتر تابع میزان اسیدیته در ورودی تیمارها بود. میزان سرعت زه آب خروجی از ستون ها نیز بین 99/0-02/0 متر بر ساعت بوده و با گذر زمان در طول آزمایش کم شده است.

یکی از مکانیزم هایی که در دهه های اخیر توجه به آن افزایش پیدا کرده است، خرابی پیشرونده در سازه هاست، که به علت تصادف یا حمله، یک یا تعدادی از اعضای سازه، به طور ناگهانی خراب می شوند و پس از آن ساختمان به صورت پیشرونده گسیخته می شود. وجود حرکات پالس گونه در نگاشت های جنبش زمین در حوزه نزدیک به گسل لرزه زا و تاثیر این حرکات بر ویژگی های رفتاری ساختمان های میان مرتبه و بلند، لزوم استفاده از سازه های با قابلبت جذب و استهلاک انرژی عظیم وارد بر سازه از طریق این پالس های نیرومند را اجتناب ناپذیر می نماید. سیستم دوگانه از جمله سیستم های سازه ای است که به منظور تامین شکل پذیری و استحکام بیشتر در سازه به کار می رود. در این پژوهش پتانسیل خرابی پیشرونده قاب های دوگانه فولادی بررسی شده است. بدین منظور سه سازه فولادی با سیستم دوگانه قاب محیطی خمشی همراه با مهاربند 15 طبقه طراحی شدند. برای انجام تحلیل های دینامیکی غیرخطی در بررسی پاسخ های لرزه ای و اعضای کلیدی انتقال نیرو سازه های مورد مطالعه، از مجموعه ای از رکوردهای حوزه نزدیک و دور مورد مطالعه استفاده شد. ابتدا رکوردها به صورت طبیعی به مدل ها اعمال گردیدند، و رفتار لرزه ای سازه ها با بررسی پاسخ های بیشینه تغییرمکان، دریفت، سرعت و شتاب طبقات مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس رکوردها به روش استاندارد 2800 ویرایش سوم مقیاس شدند و رفتار لرزه ای سازه ها تحت رکوردهای مقیاس شده، بررسی شد. برای بررسی اثر ارتفاع روی این مدل های سازه ای، سه مدل 5 طبقه و سه مدل 10 طبقه نیز طراحی شدند و نتایج مذکور استخراج گردید. سپس روی رکوردهای مذکور، تحلیل دینامیکی فزاینده ida انجام شد و نتایج آن بدست آمد. نتایج تمامی تحلیل ها بررسی و اعضای کلیدی انتقال نیرو هر سازه تعیین شدند. در مرحله آخر، در هر سازه عضو کلیدی تعیین شده، حذف و سازه تحت رکوردهای حوزه نزدیک قرار گرفت. نتایج نشان دادند سازه دوگانه قاب محیطی خمشی همراه با مهاربند از پیوستگی، شکل پذیری و نامعینی در قابل قبولی برای جلوگیری از پیشروندگی خرابی برخوردار است. نتایج حاصل مبین آن است که علی رغم سختی و استحکام زیاد سازه با سیستم دوگانه و عملکرد مناسب آن در حوزه دور از گسل، عملکرد آن در مواجهه با پالس های بزرگ برخی از زلزله های حوزه نزدیک قابل قبول نیست. همچنین در برخی از رکوردهای نزدیک گسل، رفتار اعضا تا مرز خرابی کامل پیش رفت که با نتایج زلزله های دور از گسل متفاوت است.