به منظور بررسی توان رقابتی برنج رقم هاشمی با تراکم های مختلف علف هرز سوروف در سطوح مختلف کود نیتروژن، آزمایشی در سال زراعی92- 91 در دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان بصورت گلدانی انجام گرفت. این آزمایش بصورت فاکتوریل با دو عامل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. عامل اول: تراکم علف هرز سوروف شامل 4، 3، 2، 1، 0 بوته در هر واحد آزمایشی و عامل دوم: سطوح نیتروژن (از منبع اوره) به میزان 135، 90، 45، 0 کیلوگرم در هکتار بود. برهمکنش تراکم سوروف در سطوح کود نیتروژن بر تعداد پنجه بارور برنج، عملکرد دانه در بوته، وزن خشک بوته و شاخص برداشت تاثیر معنی داری داشت. با افزایش کود نیتروژن در تمامی تراکم های سوروف میزان عملکرد دانه، تعداد پنجه بارور و وزن خشک بوته برنج افزایش یافت. بیشترین عملکرد دانه ، تعداد پنجه بارور و وزن خشک بوته برنج در تیمار شاهد (بدون سوروف) حاوی 135 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد. طول خوشه و تعداد دانه در خوشه تحت اثر مستقیم سطوح کود نیتروژن و تراکم سوروف قرار گرفتند و بیشترین میزان آنها در سطح 135 کیلوگرم نیتروژن و شاهد (بدون سوروف) مشاهده شد. تعداد پنجه غیربارور تنها تحت تاثیر کود نیتروژن قرار گرفت و بیشترین آن در تیمار با کود 90 کیلوگرم نیتروژن در هکتار مشاهده شد. برهمکنش تراکم سوروف در سطوح کود نیتروژن بر تعداد دانه در خوشه سوروف اثر معنی داری داشت. اثر تراکم سوروف بر تعداد پنجه بارور در بوته و عملکرد بیولوژیک سوروف معنی دار شد. بیشترین میزان عملکرد بیولوژیک و پنجه بارور سوروف در کمترین تراکم سوروف حاصل گردید. اثر سطوح کود نیتروژن بر تعداد پنجه بارور، پنجه غیربارور، تعداد دانه سوروف در واحد سطح و وزن خشک بوته سوروف معنی دار شد و بیشترین میزان آنها در سطوح 90 و 135 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بدست آمد. افزایش مقدار کود نیتروژن سبب افزایش توان رقابتی برنج در تراکم های کمتر سوروف گردید.