ورزش همگانی با هدف افزایش مشارکت تمام گروه های اجتماعی و فراهم کردن تکثرگرایی ورزشی، تقویت ورزش قهرمانی، ورزش رقابتی، تفریحات سالم و ورزش تفریحی پایه گذاری شده است، با این وجود ورزش همگانی به شرایط جغرافیایی منطقه ای و فرهنگی - اجتماعی بستگی دارد و شامل همه فعالیت های ورزشی سازمان یافته و سازمان نیافته تفریحی و بازی های بومی- محلی می شود و مخاطب آن همه اقشار مردم هستند. هدف ما در این پژوهش بررسی عوامل خرد و کلان موثر بر مشارکت های ورزشی شهروندان تهرانی می باشد. منظور از عوامل خرد همان عوامل درونی موثر بر میزان مشارکت افراد در فعالیت های ورزشی هم چون عوامل اقتصادی و فردی می باشد ؛ و عوامل کلان یا به عبارتی ساده تر عوامل بیرونی شامل امکانات و تسهیلات ورزشی و برنامه های ورزشی است. دراین تحقیق از مدل ارائه شده توسط ویکر و همکاران (2012) استفاده می گردد و تلاش خواهد شد تا با استفاده از عوامل مرتبط با فرد و عوامل بیرونی، دید کامل و همه جانبه ای در رابطه با عوامل موثر بر مشارکت ورزشی به دست آید. آماره های توصیفی به کار رفته در این تحقیق شامل جداول فراوانی، نمایش داده ها (نمودار) و شاخص های مرکزی است و در سطح استنباطی نیز از آزمون ناپارامتریک کروسکال والیس ، خی دو و آنالیز واریانس یک طرفه و ... در نرم افزار spss استفاده شده است. از نتایج به دست آمده در این تحقیق می توانیم در سازماندهی و طراحی فعالیت های ورزشی ورزشکاران استفاده کنیم. علاوه بر این، نتایج این تحقیق با اطلاع رسانی سودمند به شهروندان و مربیان ورزشی، می تواند زمینه ی مساعدی را برای افراد در مشارکت ورزشی بیشتر فراهم کند