در این تحقیق مسأله ی تشکیل سلول احتمالی با ارائه سه مدل در چارچوب نظریه ی صف و با در نظر گرفتن قابلیت اطمینان بررسی می گردد. سه مدل مورد بررسی عبارتند از: مدل میانگین زمان انتظار، مدل میانگین بهره وری و مدل جابجایی های بین سلولی. مدل میانگین زمان انتظار با هدف ماکزیمم سازی قطعات درون سلول ها، مدل میانگین بهره وری با هدف ماکزیمم سازی احتمال مشغول بودن ماشین ها و مدل جابجایی های بین سلولی با هدف کمینه سازی جابجایی های بین سلولی مطرح شده است. در این مدل ها، ماشین ها به عنوان خدمت دهنده و قطعات به عنوان مشتری فرض می شود. به دلیل np-hard بودن مسئله ی تشکیل سلول روش های دقیق زمان بسیار طولانی برای حل نیاز دارند. بر این اساس دو الگوریتم ژنتیک و بهینه سازی توده ی ذرات تعدیل شده ای برای حل ارائه شد. از آنجا که کیفیت الگوریتم های فراابتکاری تا حد زیادی به پارامترها و عملگرهای انتخابی بستگی دارد، برای تنظیم پارامترها طراحی آزمایش ها صورت گرفت. برای ارزیابی الگوریتم های فراابتکاری، روش دقیق شاخه و کران نرم افزار لینگو استفاده شده است. جواب های حاصل از الگوریتم شاخه وکران و الگوریتم های فراابتکاری برای مسائل با اندازه های مختلف مورد مقایسه قرار گرفت. جواب های دو الگوریتم فراابتکاری هم توسط آزمون t مقایسه می شود.