این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین بیان اویداکتی ژن پروتین وابسته به آویدین-2 و باروری در مرغ های مسن لاین آرین با باروری بالا و پایین و همچنین اثر مکمل بیوتین بر بیان ژن پروتین وابسته به آویدین-2، باروری و جوجه درآوری انجام شد. صدوبیست قطعه مرغ لاین آرین در سن 53 هفتگی از دو لاین b با باروری پایین و d با باروری بالا (60 قطعه از هر لاین) و 36 قطعه خروس لاین آرین (18 قطعه از هر یک از دو لاین b و d) در سن 36 هفتگی (برای تلقیح مصنوعی) به شیوه تصادفی گزینش شدند. مرغ های هر خط به شیوه تصادفی به یکی از سه تیمار کنترل، کنترل + مکمل بیوتین به میزان 3/0 میلی گرم در هر لیتر آب و کنترل + مکمل بیوتین به میزان 45/0 میلی گرم در هر لیتر آب گروه بندی شدند. برای هر تیمار 4 تکرار 5 پرنده ای در نظر گرفته شد. از آغاز 54 هفتگی تا پایان 57 هفتگی (به مدت 28 روز)، تیمارها اعمال شد. آب مصرفی گروه کنترل در سراسر آزمایش طبیعی بود. در 14 روز پایانی (از آغاز 55 هفتگی تا پایان 56 هفتگی) تخم مرغ ها (567n = ) جمع آوری و به بخش جوجه کشی مجتمع برده شدند؛ و پس از پایان دوره جوجه کشی، نرخ باروری، نرخ جوجه درآوری و گامه مرگ و میر رویانی تخم مرغ ها ارزیابی شد. در پایان 56 هفتگی، 12 قطعه مرغ از هر لاین کشتار شدند و پس از نمونه گیری از بافت مخاطی پیوندگاه رحمی-واژنی، بیان نسبی ژن پروتین وابسته به آویدین-2 به روش real-time pcr بررسی شد. یافته ها نشان دادند که بیان ژن پروتین وابسته به آویدین-2 در لاین b بیشتر از لاین d بود (05/0p < ) و میانگین همبستگی بین باروری و بیان نسبی این ژن در دو لاین 174/ 0r = بود. با توجه به این همبستگی پایین می توان گفت که اثر ژن پروتین وابسته به آویدین-2 بر باروری در مرغ-های مسن لاین آرین چندان قابل توجه نیست. یافته ها نشان دادند که نرخ باروری و جوجه-درآوری در هیچ یک از گروه های آزمایشی از نظر آماری تفاوت معنی دار نداشت. استفاده از بیوتین تاثیر شایان توجه ای بر باروری و جوجه درآوری مرغ های مسن لاین آرین نداشت.