هنگامیکه ما یک جمله ی آرایه ای را پیش از یک جمله ی آرایه ای دیگر می شنویم، ممکن است تفسیر معنایی ما از جمله ی دوم تغییرات قابل ملاحظه ای نماید. چگونگی و ماهیت این تاثیر معنایی به نوع اطلاعاتی بستگی دارد که در مقدمه ی زبانی آورده می شوند. هدف این تحقیق بررسی چگونگی تاثیر مقدمه های آرایه ای بر نحوه ی برداشت فراگیران زبان دوم از جملات آرایه ای است. شرکت کنندگان در تحقیق یک گروه 30 نفره از دانشجویان دوره ی کارشناسی در گروه زبان انگلیسی در دانشگاه شهید چمران اهواز بودند. نیمی از شرکت کنندگان دانشجویان رشته ی مترجمی زبان انگلیسی و نیم دیگر دانشجویان ادبیات انگلیسی بودند. در این تحقیق از دو آزمون درک زبان آرایه ای و یک آزمون ارزیابی جملات آرایه ای استفاده شد. در بخش نخست از آزمون اول، یک مقدمه ی زبانی تحت اللفظی پیش ازهر جمله ی آرایه ای آورده شد. در بخش دوم از آزمون اول، مقدمه های زبانی آرایه ای پیش از جملات آرایه ای مورد استفاده در بخش نخست آورده شدند. در این بخش، جملات آرایه ای بگونه ایی طراحی شدند که هر مقدمه ی آرایه ای و جمله ی پس از آن دارای زمینه ی مشابهی بودند. هدف ازآزمون دوم بررسی نقش موقعیت بر درک زبان آرایه ای توسط شرکت کنندگان در تحقیق بود. هدف از آزمون ارزیابی جملات آرایه ای مطالعه ی میزان قابلیت پذیرش و نحوه ی قضاوت در مورد جملات آرایه ای، شکل وارون آنها و جملات تمثیلی متناظر بود. نتایج این تحقیق نشان داد که مقدمه های زبانی آرایه ای تاثیر قابل توجهی بر نحوه ی درک جملات آرایه ای پس از خود دارند و تفسیر اشخاص را از جملات آرایه ای همگراتر می کنند. همچنین، دانشجویان رشته ی ادبیات انگلیسی عملکرد بهتری در آزمون درک زبان آرایه ای داشتند. بر پایه ی نتایج بدست آمده در این تحقیق، به نظر می رسد که تشابه زمینه بین مقدمه ی زبانی آرایه ای و جمله ی آرایه ای پس از آن سبب می شود که توجه اشخاص بر جنبه هایی از رسانه معطوف شود که می توانند به شکلی منطقی به موضوع نسبت داده شوند. به بیان دیگر، مقدمه ی زبانی آرایه ای تعداد مسیرهای ممکن برای تفسیر جمله ی آرایه ای پس از خود را محدود می کند. این مقدمه های زبانی فهرست ویژگی هایی از رسانه که می توانند به موضوع نسبت داده شوند را محدود می کنند و ویژگی های غیر مرتبط را از فرآیند درک خارج می کنند. بنابراین، دو نقش را می توان برای مقدمه ی زبانی آرایه ای متصور شد. اول، مقدمه ی زبانی آرایه ای محدود کننده ی گزینه هایی است که بر پایه ی آنها می توان رسانه را با موضوع مقایسه کرد. دوم، مقدمه ی زبانی آرایه ای برجسته کننده ی ویژگی هایی از رسانه است که می توانند به موضوع نسبت داده شوند.