نیاز به سیستم حمل ونقل زیرزمینی در اکثر شهرهای بزرگ جهان به ویژه برای آنهایی که با مشکل ترافیک مواجه هستند ،کاملا محسوس می باشد. این سیستم نیازمند یک سازه تونل است که در مناطق شهری عمدتا در زمین های خاکی و سست و در بخش های سطحی احداث می شود و تأثیر آن امکان دارد تا سطح زمین گسترش یافته و ایجاد نشست نماید،که این نشست در برخی موارد ممکن است برای ساختمانهای موجود در سطح زمین خطرساز است. روشهای تجربی و تئوریک مورد استفاده برای ارزیابی تغییرشکل زمین در حین حفر تونل چندان موفقیت آمیز نبوده و جز برای موارد نسبتأ ساده کاربرد نخواهد داشت. از جمله روشهایی که در این زمینه نتایج دقیق-تری ارائه کرده اند، روش های عددی می باشد که میتوان به دو روش المان محدود (fem) و تفاضل محدود (fdm) اشاره نمود. امروزه این روشها در سطح وسیعی برای تحلیل مسائل مهندسی از جمله مهندسی ژئوتکنیک استفاده می شود. هدف از انجام این پروژه مدل سازی تونل مترو ایستگاه مترو منیریه تهران و محاسبه نشست های تونل مترو با استفاده از نرم افزار plaxis و مقایسه آن با نشست های اندازه گیری شده حاصل از نقشه برداری و روشهای تحلیلی است . با استفاده از نتایج به دست آمده راه حل هایی برای بهبود پارامترهای مقاومتی خاک در کارگاه و همچنین افزایش اطمینان از واقعی تر بودن مدل سازی تونل بدست می آید.مقایس? بین نتایج تحلیل عددی با اندازه گیری های کارگاهی باعث هر چه دقیق تر شدن مدل سازی و بهبود پارامترهای مقاومتی خاک و بالابردن دقت در مدل سازی خواهد شد و می توان میزان اختلاف نرم افزار با واقعیت را سنجیده و روشهایی برای کاهش میزان خطا پیشنهاد نمود.