بدن انسان از انواع بسیار زیادی سلول و بافت تشکیل شده است. همه این سلول ها و بافت ها می توانند منشأ سرطان باشند. سرطان های کولون و رکتوم که جزو رایج ترین سرطان ها در دنیا می باشند. بیشتر این افراد به علت متاستازی که تومور قبل از تشخیص و انجام عمل جراحی داده است رنج می برند. بیشترین مرگ و میر ناشی از سرطان کلورکتال به علت متاستاز دادن آن است. درافرادی که مبتلا به سرطان کلورکتال هستند بیشترین اندامی که تحت متاستاز این سرطان قرار می گیرد کبد می باشد. تخمین زده اند که 10 تا 20 درصد افراد در هنگام تشخیص سرطان کلورکتال ،دچار متاستاز به کبد هم هستند و سرعت متاستاز به کبد در افرادی که سرطان کلورکتال پیشرفته دارند به 50 درصد هم میرسد.. همه انواع سلول ها دارای نشانه های مولکولی متمایز و مخصوص به خود می باشند که به عنوان بیومارکر آن سلول ها تعریف می شوند. خصوصیات بیومارکرها نیز همانند عملکرد یا مقادیر آن ها، باید قابل شناسایی و اندازه-گیری باشد. در بعضی از مطالعات، بیومارکرها می توانند به عنوان یک مولکول کلیدی برای شناخت مسیرهای متابولیسمی، پیام رسانی و غیره مورد استفاده قرار گیرند. همچنین بیومارکرها می توانند تعریف مولکولی بیماری را آسان کنند و یا اطلاعات مفیدی در مورد مراحل مختلف بیماری یا تشخیص زودهنگام بیماری و مستعد بودن افراد را به بیماری های مختلف، و نیز پیش بینی واکنش سلولی یک داروی درمانی را فراهم کنند. از جمله بیومارکرهای که در تشخیص مراحل سرطان به صوری وسیعی مورد مطالعه قرار گرغته است آنتی ژن های سرطان/بیضه می باشد. در این مطالعه سطح کیفی بیان 3 آنتی ژن page4، scp-1 و spanxa1 به مظور تشخیص دقیقتر مراحل سرطان مورد بررسی قرار گرفتند. بیان ژن page4 scp-1 با متاستاز سرطان کلورکتال به ارگان کبدو گره های لنفی همراهی معنی داری نشان داند(p<0.05). همچنین فاکتورهای ریسک بالینی از جمله متاستاز به گره های لنفاوی و میزان رشد تومور در ارتباط با متاستاز به کبد بودند. در ان مطالعه با استفاده از فاکتورهای مولوکولی و ریسک بالینی که در ارتباط با متاستاز سرطان کلورکتال به ارگان دورتر بودند و با استفاده از تست آماری رگرسیون، مدلی برای پیش بینی متاستاز کلورکتال با دقت 85% ساخته شد که برای کاربردهای بالینی جهت مدیریت هر چه بهتر بیماری سرطان کلورکتال می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.