پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی طرحواره های ناسازگار اولیه با احساس بیگانگی از خود و رضایت زناشویی، زنان متقاضی طلاق در شهر بندرعباس انجام شد. روش تحقیق از نوع همبستگی و روش نمونه گیری، در دسترس بود. حجم نمونه شامل 85 نفر از زنان متقاضی طلاق بندرعباس بود که در سه ماهه ی نخست سال 92 به دادگاه خانواده مراجعه نموده بودند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل سه پرسشنامه: رضایت زناشویی انریچ احساس بیگانگی از خود دین و طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که از میان حوزه های پنج گانه طرحواره های ناسازگار اولیه تنها بین حوزه ی دیگر جهت مندی با احساس بیگانگی از خود رابطه ی معنادار وجود دارد اما بین هیچ یک از حوزه های طرحواره های ناسازگار اولیه به طور کلی با رضایت زناشویی رابطه ی معناداری وجود ندارد. کلید واژه ها: رضایت زناشویی، احساس بیگانگی از خود، طرحواره های ناسازگار اولیه.