یکی از مقاصد گردشگری مذهبی در کشور که در رابطه با سفرهای زیارتی گردشگران مذهبی خارجی بیش از همه به حمل و نقل هوایی وابسته است کلانشهر مشهد و زیارت حرم مطهر امام رضا (ع) می باشد.در واقع 1/73 درصد گردشگران مذهبی شهر مشهد با هواپیما به این شهر سفر کرده اند. این در حالی است که چشم انداز ترسیم شده برای توسعه گردشگری شهر مشهد در سال 1404 (افق چشم انداز) جذب حدود 40 میلیون زائر را در سال پیش بینی نموده است در این راستا این مقاله در چارچوب یک روش تحلیلی و توصیفی پیرامون این پرسش اصلی شکل می گیرد که حمل و نقل هوایی در توسعه گردشگری مذهبی مشهد چه نقشی داشته و در تحقق چشم اندازهای مشهد چه جایگاهی دارا بوده و چه سطحی از تاثیرگذاری را در برمی گیرد؟ نتایج مطالعات نشان می دهد که مابین تعداد پرواز و تعداد گردشگران همبستگی مثبتی و مستقیمی وجود دارد.در رابطه با رضایت و کیفیت سفر حدود74% گردشگرانی که با هواپیما سفر نموده اند، مشکل داشته اند. از جمله مشکلاتی که عنوان کرده اند، عبارت اند مشکل تاخیر هواپیما، مشکل نظافت داخلی و امکانات پذیرای ناچیز داخلی هواپیما کهنه بودن و به ویژه وجود هواپیماهای غیر استاندارد در خطوط داخلی کشور که به لحاظ استاندارد با مدل های جدید فاصله دارند همچنین نتایج حاصل از بررسی مدل های تولید سفر و جاذبه در رابطه با بازار های هدف گردشگری مذهبی شهر مشهد نشان می دهد گستره وسیعی از جهان شیعه را در برمی گیرد و مقصد های مختلفی نیز می تواند در دسترسی با حمل و نقل هوایی گنجانده شود که در این راستا سیاست های اجرایی و راهکارهایی نیز ارائه گردید.و به طور کل این پایان نامه کلیه موارد مربوط به سیستم حمل و نقل و گردشگری رابررسی می نماید