این پژوهش به منظور بررسی وقوع تنش حرارتی در گاوهای شیری استان اصفهان در ماه های مختلف از تیر 1391 تا مهر 1392 انجام شد. شاخص دمایی- رطوبتی (thi)، شاخصی بر مبنای رطوبت نسبی و دمای محیط است که برای تعیین میزان تنش حرارتی در گاو شیری به کار می رود. در این پژوهش، از 8 فرمول مختلف thi برای تجزیه و تحلیل اثرات ماهیانه و سالانه دما و رطوبت و تأثیر آن ها بر تولید شیر و ترکیبات آن (چربی و پروتئین) استفاده شد. اطلاعات دمایی در این پژوهش با استفاده از دماسنج و رطوبت سنج دارای دیتالاگر نصب شده در 7 گاوداری استان اصفهان ثبت شد. مدت زمان ثبت دما و رطوبت هر 15 دقیقه یک بار تنظیم و میانگین ماهانه و سالانه thi به دست آمد. بر این اساس بیشینه میزان thi در تمامی شاخص ها، تیر ماه و کمینه میزان آن در دی ماه بود. میزان این شاخص ها از اردیبهشت ماه شروع به افزایش کرده و در تیر ماه به بیش ترین سطح آن رسید. در اواسط مهر ماه این شاخص به کم تر از آستانه تنش حرارتی رسید. در محاسبه thi در مناطق مرطوب و خشک عامل مهم تأثیرگذار در این شاخص به ترتیب رطوبت و دمای دماسنج خشک است. از آن جایی که اصفهان در آب و هوای خشک و بیابانی قرار دارد، thi 5 به عنوان بهترین شاخص از بین آن 8 شاخص دمایی- رطوبتی انتخاب شد. آستانه شروع تنش حرارتی در thi 5، 65 بود به طوری که میزان کاهش تولید شیر برآورد شده به ازای هر واحد افزایش از حد آستانه 5/0 کیلوگرم بود. بر اساس این شاخص حد آستانه تنش حرارتی در چهار ماه خرداد، تیر، مرداد و شهریور بالاتر بود. هم سو با یافته های پیشین در پژوهش حاضر یک رابطه منفی بین تولید شیر و thi وجود داشت. در فصل زمستان با میانگین thi برابر 49/1 میانگین تولید شیر 38/5 کیلوگرم بود در حالی که در تابستان و با شروع تنش حرارتی (70/8 =thi ) تولید شیر 2/4 کیلوگرم کم تر شده و به 36/1 رسید. میانگین تولید شیر در مرداد ماه به کمترین حد خود رسیده (35/6 کیلوگرم در روز) به طوری که این کاهش سطح تولید به جز در شهریور ماه با تمام ماه های سال معنی دار بود.