شریف رضی، یکی از چهره های علمی و ادبی معروف عصر طلایی ادبیات عرب به شمار می رود و اشعارش چون نگینی بر تارک ادبیات می درخشد.بی شک، وی یکی از صاحب منصبان صدرنشین عالم فصاحت و بلاغت است که از درکی بسیار قوی و صحیح، ذوقی سلیم و قدرتی عظیم برخودار بود. او در طول زندگی سرشار از غرور و افتخار خود همواره با زبان شعر مأنوس بود و به پروراندن ذوق و قریحه شعری اهمیت بسزایی قایل بود. شریف رضی در میان سرایندگان چیره دست عرب زبان، چنان ماهرانه و ادیبانه قدم به میدان گذاشت که گوی سبقت از همگان ربود و لقب «اشعر قریش» و«اشعرعرب» را به خود اختصاص داد و نقادان و عیّاران سخن به نوعی زبان به مدح و تمجید او گشودند. در پایان نامه ی حاضر تلاش شده تا بعد از گذری کوتاه بر زندگی و شعر شریف و بیان اوضاع فرهنگی و ادبی عصر شاعر، به ترجمه و شرح 20 قصیده از اشعار او با تکیه بر برخی نکات بلاغی پرداخته شود، ضمن اینکه در ابتدا، شعر و اغراض شعری این شاعر، مورد بررسی قرار می گیرد.