گسترش سریع سیستم های مخابراتی نوری با میزان بالای انتقال اطلاعات، نیاز به پردازشگرها و حسابگرهای نوری با سرعت فوق سریع، لزوم طراحی و توسعه ی کلیدها و عناصر حافظه نوری را بیش از پیش افزایش داده است. مزدوج های موازی غیرخطی یکی از عناصر نوری مهم در سیستم-های پردازش سیگنال جهت استفاده در ارتباطات و محاسبات اپتیکی هستند. در این پایان نامه فرایند کلیدزنی را در مزدوج های موازی غیرخطی نامتقارن دوهسته ای و سه هسته ای بررسی کرده و به طراحی مزدوج موازی غیرخطی به عنوان یک کلید خود کنترل کننده تمام اپتیکی پرداخته ایم. با شبیه سازی انتشار سالیتون روشن و تاریک در کلید با استفاده از روش عددی کرانک- نیکلسون و رونگ- کوتا روابطی ساده و نسبتا" دقیق بین طول کلید و پهنای پالس بر حسب توان مورد نیاز برای کلیدزنی در دو حالت تاریک و روشن بدست آورده ایم. از این روابط برای طراحی یک کلید بر اساس پارامترهای ماده مورد استفاده و ابعاد کلید می توان استفاده کرد. نتایج نشان دهنده این است که می توان به کلید زنی با پهنای پالس چند فمتوثانیه و طول چند میکرومتر رسید که این نوید دهنده ساخت مدارهای مجتمع نوری با سرعت های فوق سریع می باشد.