هدف از این پژوهش توصیفی بررسی تأثیر آموزش مادرانِ دارای فرزند اوتیسم (7-5 ساله) مبتنی بر تحریک نورون های آیینه ای در رفتارهای روزمره کودکنشان است که در نهایت منجر به کاهش علائم اوتیسم و بهبود عملکردهای هیجانی در آنها شود. جامعه آماری این پژوهش 6 کودک مبتلا به اوتیسم 5 تا 7 ساله بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته شده در پژوهش حاضر پرسشنامه اوتیسم بهر و فبلم محقق ساخته بود. در نهایت هم داده ها نمودار و t گوه های همبسته ارائه شئنئ. یافته های به دست آمده در این پژوهش در سطح 50/0 معنادار نیست. با توجه به داده-های حاصل تحریک نورون های آیینه ای از طریق دیدن فیلم در کاهش نشانگان اوتیسم تفاوت قابل ملاحظه ای مشاهده نشد.