با افزایش روزافزون ارتباط با دیگر کشورها، لزوم یادگیری زبان خارجی بیشتر می شود. در این میان زبان فرانسه یکی از زبانهای پرتکلم دنیاست و کتابهای آموزشی بسیاری برای یادگیری آن نوشته شده است. اما آنچه مهم است شیوه های آموزش زبان است. با نگاهی به تاریخچه آموزش زبان خارجی در دنیا، می بینیم که با آغاز دهه 70 میلادی شکل آموزش زبان عوض شد و تمرکز بر یادگیری ارتباط برقرار کردن به زبان مقصد قرارگرفت. در این سالها روش آموزشی ارتباطی بوجود آمد که متفاوت از روشهای پیشین بود. هدف عمده و اساسی کتابهای آموزشی در این ربرقرار کردن ارتباط است. کتابهایی مانند کفه کرم و کنکسیون ماحصل این روش هستند. آموزش گرامر و لغات همگی در خدمت هدف ارتباط برقرار کردن است. در این میان آموزش طرز صحیح تلفظ هم پیش از پیش موردتوجه می باشد. نقش مدرس زبان هم چه در بخش لغت و تلفظ، آموزش و راهنمایی زبان آموزان در رسیدن به سطحی است که بتوانند به سهولت به زبان مقصد صحبت کنند. با آغاز قرن 21 روش آموزشی دیگری با عنوان ووش عملگرا ظهورکردکه می توان گفت ادامه همان روش ارتباطی و کامل کننده آن است. این روش که درکتابهای جدید آموزش زبان فرانسه مورد توجه است ، برآموزش در کوتاهترین زمان تاکید می کند. در روش عملگرانقش معلم کمتر و تمامی مطالب انتخابشده در کتابهایی مانند لونوو تاکسی در خدمت صحبت کردن درجامعه و خارج از کلاس است. درهر دو روش ارتباطی و عملگرا خبری از قواعد پیچیده دستورزبان و لغات سخت نیست. آنچه که زبان آموز در کتابی مانند لو نووتاکسی می آموزد، قواعد دستوری و لغاتی برای ارتباط برقرار کردن به زبان فرانسه است. از آنجا که تلفظ یعنی اداآوایی لغات در صحبت کردن نقش مهمی دارد، در هرجلسه آموزشی آموزش لغات موضوعی و تمرین تلفظ صحیح وجود دارد. روش آموزشی عملگرا موقعیت کلاس را عوض کرده و آن را به فضای واقعی منتقل می کند تا زبان آموز موقعیتهای واقعی را بیاموزد.