این پژوهش بعد از تطبیق فضیلت ها و رذیلت های اخلاقی در دیوان دو شاعر به این نتیجه رسیده است که شوقی و پروین مضامین اخلاقی را در لابه لای داستان های شعری، قصائد و اشعار خود، به خوبی به خواننده رسانده اند. آن دو، به گونه های مستقیم و غیر مستقیم مردم را به سوی فضیلت ها فرا خوانده و از رذیلت ها بر حذر داشته اند و از شیوه های بلاغی برای زیبا سازی شعر خود و تاثیر بر خوانندگان بهره برده اند. آموزه های اسلامی بر اشعار شوقی تاثیر زیادی گذاشته است. دو شاعر از پاداش فضیلت های اخلاقی در دنیا و آخرت و از تاثیر آن بر زندگی انسان سخن می گویند. در رذیلت های اخلاقی شوقی بیشتر از ضررهای اجتماعی سخن به میان می آورد در حالی که پروین بر ضررهای فردی آن تأکید دارد. ارزش های اخلاقی مورد توجه بسیاری از دانشمندان و ادیبان معاصر قرار گرفته است، در این میان شاعران عربی و فارسی به این مضامین توجه ویژه ای دارند. احمد شوقی امیر الشعرای عرب و پروین اعتصامی از شاعران بلند آوازه ایرانی، اشعار خود را در خدمت نشر اخلاق درجامعه در آورده اند. این پایان نامه درباره ی اشعار اخلاقی دو شاعر است، و فضیلت ها و رذیلت های اخلاقی مورد نظر دو شاعر را بررسی کرده و پس از شرح ابیات به تطبیق آنها بر پایه ی مکتب آمریکایی می پردازد و ویژگی های درونی متن و زیبایی آن و تشابهات فکری و مفهومی دو شاعر را مورد توجه قرار می دهد. پژوهشگر پس از بررسی مکتب های ادبیات تطبیقی از زندگی دو شاعر سخن می گوید و شخصیت آن دو را مورد بررسی قرار می دهد و به مقایسه آن می پردازد، سپس اشعار اخلاقی دو شاعر را مورد توجه قرار داده و پس از تطبیق آن ها با یکدیگر، آرایه های ادبی آن را بررسی می کند.