امروزه پدیده کودکان بی سرپرست به عنوان یک معضل اجتماعی واضح می نماید و در سراسر دنیا با افزایش بی روند کودکان بی سرپرست روبرو هستیم؛ کودکانی که بی آنکه خود خواسته باشند قدم در جامعه- ای می نهند که به آنها به چشم سربار می نگرد و پذیرای آنها نیست . آنچه در تدوین یک استراتژی حمایتی و رفاهی برای کودکان بی سرپرست و فرزندان خانواده های نیازمند می باید مورد توجه قرار گیرد در درجه اول امکانات ، مقدورات و ابزار مورد نیاز برای این جمعیت می باشد. تا بتوانند آمادگی های لازم در برخوردها و آسیبهای اجتماعی از خود نشان داده و همچون سایر کودکان از زمینه های رشد و پیشرفت بهره مند شوند. اقدامات لازم این است که تا اندازه ی ممکن جامعه به داخل زندگی این بچه ها کشیده شود و حصار شبانه روزی برداشته شود. به این منظور ایجاد واحد های مسکونی مجزا که درآن ها تعداد کمی کودک به همراه یک مادریار حضور داشته باشند و درعین حال کل واحد ها در یک مجموعه قرار گیرند، مناسب است . همچنین برای ارتباط بیشتر و بهتر بچه های ساکن مجموعه و افراد محله، فضاهای عمومی ویژه کودکان و نوجوانان در جوار مجموعه مسکونی پیشنهاد می شود که باعث ارتباط بیشتر افراد محله و بچه های ساکن مجموعه می گردد. لذا در طراحی حاضر سعی شده است مجموعه مکانی برای آمد و رفت های آزاد کودکان شهر و کودکان بی سرپرست و تبادلات فرهنگی و اجتماعی؛ مکانی برای رشد و شکوفایی استعداد های کودکان و مشارکت فعال آنها در اجتماع به منزله روشی برای بهتر زیستن این کودکان فراخم گردد.