استفاده از دیوارهای باربر و برشی به عنوان سیستم مقاوم در برابر بارهای جانبی، در کشورهای لرزه-خیز به علت رفتار لرزه ای مناسبی که در زلزله های گذشته نشان داده اند امری متداول است. ضوابط طراحی ارائه شده در آیین نامه های طراحی بتنی شامل آیین نامه aci و آبا تنها برای طراحی دیوارهای برشی تدوین شده اند. این ضوابط در صورت اعمال روی دیوارهای باربر منجر به طراحی بسیار محافظه کارانه ای می گردد که با توجه به عملکرد مناسب سیستم های فوق در زلزله های قبلی که فاقد این تمهیدات اجباری آیین نامه بوده اند به نظر می رسد که نیاز به اصلاح اساسی در این ضوابط و تفکیک ضوابط دیوارهای باربر و برشی از هم می باشد. در این مطالعه رفتار غیرخطی دیوارهای باربر و برشی با استفاده از آنالیز دینامیکی افزاینده و آنالیز استاتیکی افزاینده مورد بررسی قرار گرفته است تا در نتیجه آن درک بهتری از رفتار غیرخطی دیوارهای باربر و برشی حاصل شود. آنالیز دینامیکی افزاینده بر مبنای آنالیز دینامیکی غیرخطی و شامل اعمال یک یا چند شتاب نگاشت بر سازه است. این روش علاوه بر بررسی رفتار لرزه ای سازه ها، ظرفیت سازه را نیز در اختیار قرار می دهد و می تواند در تعیین عملکرد لرزه ای سازه ها مورد استفاده قرار گیرد. پس از انجام این آنالیز، با تعریف حالات حدی روی منحنی های بدست آمده و با استفاده از روش های آماری، منحنی های شکست بدست می آید که یکی از کاربردی ترین روش ها برای ارزیابی ایمنی لرزه ای سازه هاست. در آنالیز استاتیکی افزاینده سازه تحت یک الگوی بار جانبی قرار گرفته و این بار جانبی با آهنگ ثابتی افزایش می یابد تا زمانی که سازه به یک تغییر مکان هدف از پیش تعیین شده برسد. پس از انجام آنالیز منحنی های ظرفیت برای تک تک دیوارها ترسیم شده و در نهایت مقاومت سیستم های مذکور مورد بررسی قرار گرفته است. در نتیجه این مطالعه مشاهده می شود ایمنی لرزه ای و مقاومت دیوارهای برشی نسبت به دیوارهای باربر کمتر است. لذا طراحی دیوارهای باربر با استفاده از ضوابط طراحی آیین نامه های aci و آبا که برای طراحی دیوارهای برشی تدوین شده اند، منجر به طراحی بسیار محافظه کارانه ای خواهد شد.