چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بهره گیری از مدیریت استعداد توسط مدیران ستادی کشت و صنعت کارون شوشتر، با ارتقاء کارکنان در سال 1390 می باشد. در انجام این تحقیق یک فرضیه اصلی و چهار فرضیه فرعی تعریف گردید. سطح معنی داری برای کلیه فرضیه ها05%=? در نظر گرفته شد. جامعه آماری این پژوهش را 250 نفر از مدیران ستادی و 5873 نفر از کارکنان آنان در کشت وصنعت کارون شوشتر درسال 1390 تشکیل می دهند.از این جامعه نمونه ای با استفاده از جدول مورگان-کرجسی وکوهن به روش احتمال تصادفی ساده انتخاب گردیده که شامل 152 نفر از مدیران ستادی و378 نفر از کارکنان آنان می باشد. ابتدا به جهت امکان پذیری تحقیق 15نفر از مدیران ستادی و 25 نفر از کارکنان آنان به شکل تصادفی انتخاب شده و نسبت به موضوع پژوهش مورد بررسی مقدماتی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از این بررسی محقق را متقاعد به انجام پژوهش در سطح جامعه مورد مطالعه نمود. تحقیق حاضر از نوع همبستگی بوده و برای ابزار سنجش، از دو پرسشنامه مجزا برای مدیران و کارکنان استفاده گردید. پرسشنامه مدیران ستادی، میزان بهره گیری مدیران از مدیریت استعداد در حوزه کاری خود مورد سنجش قرار داده و پرسشنامه کارکنان، میزان تاثیر مدیریت استعداد برای ارتقاء کارکنان را اندازه گیری می نماید. برای تجزیه و تحلیل فرضیه های تحقیق از آزمونهای دوربین– واتسن، کلوموگرف– اسمیرنف، تحلیل واریانس(آنوا)، رگرسیون یک متغیره و همبستگی پیرسون استفاده گردید. همچنین برای محاسبه پایایی پرسشنامه ها، از روش شناخته شده آلفای کرونباخ بهره گرفته شد. با استفاده ازروش های آماری فوق و بکارگیری نرم افزار spss کلیه داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و نتایج بدست آمده بیانگر رابطه مثبت بهره گیری از مدیریت استعداد با ارتقاءکارکنان کشت و صنعت کارون شوشتر می باشد. از دیگر نتایج این پژوهش می توان به این نکته اشاره نمود که هم اکنون در صد کمی از مدیران کشت و صنعت کارون شوشتر از برنامه های مدیریت استعداد استفاده می کنند، ولی همین درصد پایین، توانسته زمینه های ارتقاء کارکنان آنان را به نحو شایسته و در خور توجهی افزایش دهد. واژه های کلیدی: مدیریت، استعداد، مدیریت استعداد، کشف استعداد، جذب استعداد، حفظ استعداد، توسعه استعداد، ارتقاء(ترفیع).