رسانایی الکتریکی کامپوزیت های مرسوم با توزیع تصادفی ذرات رسانا بسیار مطالعه شده است. مقاومت چنین کامپوزیتی شدیداً به کسر فاز رسانا بستگی دارد. کامپوزیت ها با توزیع تصادفی پر کننده رسانا برای دست یابی به رسانایی بالا نیاز دارند که مقدار کسر حجم فاز رسانا خیلی زیاد باشد. متقابلاً برای یک کسر حجمی کوچک کمتر از مقدار بحرانی که آستانه پرکلاسیون نامیده می شود، مقاومت کامپوزیت اساساً به اندازه ی مقاومت پلیمر نارساناست. مقدار آستانه ی پرکلاسیون برای شبکه های پیش سکنی یا در هم نفوذی نسبت به کامپوزیت های معمولی خیلی کمتر است. این موضوع این امکان را به ما می دهد تا کامپوزیت هایی را فراهم کنیم که رسانایی نسبتاً بالایی دارند و مزیت پلیمر های متداول که داشتن قیمت پایین است را دارند. این باعث می شود که این کامپوزیت ها کاندیداهای جالب توجه ای برای سنسور های فشار، شیمیایی و یا برای کاربردهای الکترومکانیکی باشند. تکنولوژی کپسول کردن نقش مهمی را برای تهیه ی این کامپوزیت ها بازی می کند.