تریکومونیازیس ریوی جزو بیماری های غیر معمول دستگاه تنفسی می باشد که توسط سه گونه مشخص تریکوموناس تناکس به شکل معمول، تریکوموناس واژینالیس و تریکوموناس هومی نیس، به ندرت ایجاد می گردد.تریکومونیازیس ریوی در افراد با بیماری های ریوی مزمن مانند سرظان ریه، آبسه های ریوی، برونشیت مزمن، بونشکتازی، پنومونی و آسم دیده می شود. که در اکثر موارد با بیماری های زمینه ای مانند بیماری های سرکوب کننده سیستم ایمنی (ایذز، پیوند عضو و کورتیکودرمانی) و بیماری های زمینه ای دیگر مانند سرطان تغذیه نامناسب و اعتیاد الکلی، همراه است. از آنجا که تا به حال شیوع تریکومونیازیس ریوی تا به حال در ایران بررسی نشده است این مطالعه به بررسی شیوع تریکومونیازیس ریوی در بیماران ریوی مزمن و آسمی در بیمارستان مسیح دانشوری اختصاص یافت. در این مطالعه 68 نمونه خلط صبح گاهی از بیماران ریوی اخذ گردید که 8 عدد از آن ها مربوط به گروه کنترل ( 1 زن و 7 مرد) و 60 عدد مربوط به گروه بیماران ریوی مزمن ( 21 نفر زن و 39 نفر لانه گزین pcr این نمونه ها به منظور بررسی شیوع از تکنیک dna مرد) بودند. پس از استخراج استفاده شد. 33 %) از گروه بیماران ریوی / دراین مطالعه حدود 7 نفر ( 88 %) از گروه کنترل و 22 نفر ( 66 42 %) آلوده به تریکوموناس تشخیص داده شدند. که از کل زنان 8 نفر / مزمن و در کل 29 نفر( 64 %36/36 ) و از کل مردان 21 نفر( 46 %) مرد بودند. ) با توجه به شیوع بالای تریکومونیازیس ریوی و با توجه به اینکه این ارگانیسم توانایی بلع بسیاری از باکتری ها مانند مایکوباکتریوم را داراست توصیه می گردد به منظور کوتاه کردن طول مدت بیماری های ریوی عفونی و غیر عفونی و پاسخ بهتر به درمان آنتی بیوتیکی بر علیه آن ها داروی ضد انگل مترونیدازول نیز در کنار آن ها خورانده شود.