نام پژوهشگر: مریم روانی پور
مریم روانی پور
پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی از نوع کارآزمایی بالینی است که به منظور بررسی تاثیر لمس درمانی قبل از تزریق وریدی بر میران اضطراب کودکان سن مدرسه در سال 1378 در مرکز آموزششی درمانی علی اصغر (ع) شهر بوشهر انجام گرفته است و هدف آن تعیین تاثیر لمس درمانی بر میزان اضطراب کودکان سن مدرسه می باشد. این مطالعه بین سه گروه مورد، پلاسبو و شاهد انجام گرفت که در طی پژوهش 60 کودک سن مدرسه به روش نمونه گیری غیراحتمالی و در دسترس با توجه به مشخصات نمونه (سن، جنس و ...) مورد مطالعه قرار گرفتند. قبل از تزریق وریدی در گروه مورد به مدت 10 دقیقه لمس درمانی اجرا شد در گروه پلاسبو به مدت 10 دقیقه تلقین گفتاری و رفتاری اجرا گردید و برای گروه شاهد طی 10 دقیقه بجز حضور پژوهشگر هیچ مداخله ای صورت نگرفت . داده ها از طریق فرم ثبت علائم حیاتی (نبض ، تنفس ، فشار خون سیستول و دیاستول و درجه حرارت دهان)، چک لیست علائم رفتاری مشتمل بر 9 مقوله با شدت درجه 0 تا 3 و آزمون تصویری سنجش اضطراب توسط همکار پژوهشگر قبل و بعد از مداخله بدست آمدند. آزمون آماری کای دو ارتباط معنی داری بین سه گروه از نظر اطلاعات دموگرافیک نشان نداد. آزمون آماری آنالیز واریانس اختلاف معنی داری در میانگین تغییرات میزان اضطراب قبل و بعد از لمس درمانی بین گروه مورد و شاهد با p<0/0001 نشان داد یعنی لمس درمانی در گروه مورد توانسته میزان اضطراب را نسبت به گروه شاهد کاهش دهد. بنابراین فرضیه اول پژوهش تحت عنوان (میزان اضطراب کودکان سن مدرسه در گروه مورد بعد از لمس درمانی نسبت به گروه شاهد کاهش می یابد) تایید می گردد. همچنین آزمون آماری آنالیز واریانس در مقایسه اختلاف معنی داری در میانگین تغییرات میزان اضطراب قبل و بعد از لمس درمانی بین گروه و پلاسبو با p<0/0001 نشان داد یعنی لمس درمانی در گروه مورد توانسته میزان اضطراب را نسبت به گروه پلاسبو کاهش دهد. لذا فرضیه دوم پژوهش نیز تحت عنوان (میزان اضطراب کودکان سن مدرسه در گروه مورد بعد از لمس درمانی نسبت به گروه پلاسبو کاهش یابد) تائید می گردد. بعلاوه نتایج حاصل از اندازه گیری و مقایسه علائم حیاتی بعد از مداخله در سه گروه نشان می دهد که تعداد نبض و تنفس در گروه مورد نسبت به گروه پلاسبو و شاهد کاهش داشته، میزان فشار خون سیستول و دیاستول در گروه مورد نسبت به گروه شاهد کاهش دداشته ولی درجه حرارت دهان بین گروه مورد با کروه های پلاسبو و شاهد اختلافی نداشته است . با توجه به نتایج فوق، پیشنهاد می گردد که از لمس درمانی بعنوان یک روش مراقبتی در کاهش اضطراب قبل از تزریقات وریدی در کودکان استفاده شود.