امروزه، رشد و تحولات اقتصادی سبب افزایش شهرنشینی و وابستگی بیشتر به وسایل نقلیه شخصی شده است. این افزایش جمعیت و مالکیت وسایل نقلیه و محدودیت‏های فضا و منابع سبب بروز مشکلات حمل‏ونقلی شده است. در نتیجه توسعه سیاست‏هایی در جهت کاهش نیاز به جابجایی افراد مطرح می‏شود. برنامه‏ریزی‏ زنجیره سفر‏ به گونه‏ای که افراد (به خصوص در کلانشهرها) سفرهای خود را به دنبال هم و بدون نیاز به بازگشت به منزل انجام دهند، تلاشی برای صرفه‏جویی در وقت و هزینه است که با توجه به خلأ پژوهشی موجود در این زمینه، در پژوهش جاری تلاش می‏شود تا الگوی سفر شهری مدل‏سازی شود. این روش، پیش بینی تقاضای سفر را در مقایسه با مدل های سفر یا زنجیره سفر- مبنا در کاربرد روزانه بهبود می بخشد و قادر به بررسی اثرات تغییر سیاست‏های راهبردی بر روی سفر افراد است. مدل‏سازی انتخاب الگوی سفر هدف اصلی پژوهش جاری است که جهت پیاده‏سازی تجربی و کمی مدل مربوطه از داده‏های حاصل از پرسشگری نمونه‏ای از ساکنین شهر قزوین (شامل مشخصات فردی و خانوادگی)، ویژگی‏های شبکه‏ی حمل‏و نقل و ویژگی‏های محل‏های مستعد برای انجام فعالیت استفاده شده و عوامل موثر بر انتخاب انواع مختلف الگوی سفر در زنجیره سه سفره مورد بررسی قرار می‏گیرد. نتایج انتخاب الگوی سفر افراد به تفکیک هدف سفر و با استفاده از مدل لوجیت چندگانه نشان می‏دهد که سن مسافر، جنسیت، در اختیارداشتن خودرو، تراکم نرخ تجاری محل زندگی فرد، شغل و بعد خانوار از عوامل موثر بر انتخاب انواع مختلف الگوی زنجیره سفر است. چنین مدل و تحلیل‏هایی می‎‏تواند مدیران و سیاست‏گذاران حمل‏ونقل شهری را در تصمیم سیاست‏های مدیریتی مختلف جهت بهبود وضعیت ترافیکی با فراهم‏سازی اطلاعات مفید و لازم یاری نماید.

با توجه به تغییرات اخیر در زمینه قیمت گذاری و نرخ ارز خارجی فضای رقابتی بین شرکت های هوایی ایرانی و خارجی افزایش یافته است. بعلاوه، ورود شرکت های هواپیمایی جدید از جمله شرکت های هواپیمایی کم هزینه نیز می تواند شرایط رقابتی را پیچیده تر از قبل نماید. لذا، بررسی رفتار انتخاب مسافران و پیش بینی تقاضای بازار سفرهای هوایی می تواند سبب بهبود فرآیند برنامه ریزی شرکت های هوایی گردد. بدین منظور، با استفاده از آمارگیری رجحان بیان شده رقابت شرکت های هوایی کم هزینه در مقابل خدمات کامل در دو صورت ایرانی و خارجی بر اساس سناریوهای طراحی شده مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. به منظور طراحی یک مکانیزم اساسی انتقال اطلاعات درباره ی گزینه های انتخاب، ویژگی های آن ها و سطوح هر ویژگی به مسافران از تکنیک طراحی کسری سازی عاملی استفاده شده است. سپس، بصورت مجزا با مسافران خروجی که به مقاصد پنج کشور جنوب شرق آسیا سفر می کردند، در فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) مصاحبه شده و 480 پرسش نامه جمع آوری گردیده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از مدل لوجیت چندگانه مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که قیمت بلیت و متغیر امکان پرواز در روز و ساعت دلخواه مسافر برای شرکت های هوایی کم هزینه و خدمات کامل متفاوت بوده است. اثر این متغیرها در گروه های مسافران با هدف سفر کاری/غیرکاری و مسافرانی که خود قیمت بلیت را پرداخت کرده اند/ سایرین از نظر آماری متفاوت است. همچنین، بر اساس نتایج آماری مدل در انتخاب انواع شرکت هوایی جنسیت، وضعیت تأهل، تجربه سفر بین المللی و عضویت در گروه مسافران پرسفر موثر بوده است. بعلاوه، میزان تمایل به پرداخت مسافران در گروه های مختلف مسافران و برای انواع شرکت های هوایی متفاوت بوده است.