جنوب غرب ایران از جمله مناطقی است که هر ساله شاهد بارش های شدید و سیل آسا می باشد که در برخی موارد این بارش ها سبب خسارت های مالی و جانی در این منطقه می شود. بررسی مکانیسم های تشکیل و الگوهای حرکتی سامانه هایی که سبب این بارش ها می شود یکی از مواردی است که می توان در پیش بینی و مدیریت این بارش ها بکار گرفته شود و از طرفی به کارگیری مدل های عددی به عنوان مدل های جدید می تواند پژوهش گران را در این مسیر کمک شایانی کند. در این پژوهش به بررسی همدیدی و دینامیکی بارش های شدید این منطقه در یک دوره 10 ساله (2000 تا 2009) با آستانه بارش بیش از 30 میلیمتر با استفاده از مدل اقلیمی مقیاس منطقه ای پرداخته شده است. بر اساس معیار تعیین شده 3 مورد از بارش های این منطقه که دارای شدت و فراگیری بیشتری بوده انتخاب شده و نقشه های همدیدی هر دوره بارشی به صورت روزانه رسم شده و مورد تحلیل قرار گرفته است. در این تحقیق ابتدا برای هر دوره بارشی طرح واره های مختلف بارشی اجرا شده است و سپس با مقایسه با داده ایستگاهی و پهنه بندی شده مقدار اریبی داده ها به دست آورده شده و سپس طرح واره ای که کمترین اریبی را داشته انتخاب شده است. و سپس نقشه های همدیدی هر دوره بارشی به صورت روزانه رسم شده و مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از نقشه ها نشان می دهد که در بارش های شدید این منطقه کم فشار های سودانی و مدیترانه ای، ناوه های های شکل گرفته در عرض های میانی جو، واچرخند دریای عرب و زبانه پرفشار سیبری سبب بارش های شدید در این منطقه می شود. منابع رطوبتی این بارش ها از دریای سرخ، دریای مدیترانه، دریای عرب و خلیج فارس می باشد. ارتفاعات زاگرس در این منطقه و برخورد زبانه های پرفشار و کم فشار در این منطقه به همراه شار رطوبتی که از منابع رطوبتی ذکر شده تغذیه می شود نیز سبب تشدید این بارش ها می شود.