کاهش میزان خون و به تبع آن کاهش اکسیژن رسانی می تواند موجب تغییر در عملکرد و ساختار بیضه و اسپرماتوژنز گردد، همچنین آهن آزاد شده از گلبول های قرمز و به دنبال آن افزایش آهن بافتی ممکن است ایجاد استرس اکسیداتیو نماید. از این رو در مطالعه حاضر تعداد 56 سر موش نر بالغ 20 تا 25 گرمی در 8 گروه مورد استفاده قرار گرفتند. گروه اول کنترل، گروه دریافت کننده سرم فیزیولوژی و گروه دوم کنترل شم که فنیل هیدرازین با دز mg6/gr100/h48 به مدت 35 روز دریافت نمود، گروه سوم به همراه فنیل هیدرازین، ویتامین c با دز mg/kg/day 250 به صورت روزانه و داخل صفاقی تزریق گردید. گروه چهارم به همراه فنیل هیدرازین، ژل رویال را با دز mg100/kg/day به صورت گاواژ روزانه دریافت کردند. گروه پنجم به همراه فنیل هیدرازین، ویتامین c با دز mg250/kg/day و نیز ژل رویال را هم با دز mg100/kg/day به صورت گاواژ، روزانه دریافت کردند. گروه ششم شامل موش هایی هستند که ویتامین c بدون تزریق فنیل هیدرازین دریافت کردند. گروه هفتم شامل موش هایی بودند که ژل رویال بدون تزریق فنیل هیدرازین دریافت نمودند. گروه هشتم شامل موش هایی بودند که ژل رویال و ویتامین c با هم و با دزهای مشابه گروه های قبل بدون تزریق فنیل هیدرازین دریافت نمودند. پس از این مدت نمونه های سرمی، اسپرم و بافت بیضه تهیه شدند. نمونه های سرمی برای آزمایشات سرمی، نمونه اسپرم برای ارزیابی کیفیت اسپرم و بافت بیضه برای مطالعه بافت شناسی، مورفومتری و هیستوشیمی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده کاهش چشم گیر اکثر پارامترهای مورد مطالعه از قبیل کیفیت اسپرم، تغییرات معنی دار مورفومتری و پارامترهای سرمی و بیضه در گروه های دریافت کننده فنیل هیدرازین بود. همچنین بررسی گروه های دریافت کننده ویتامین c و ژل رویال به عنوان آنتی اکسیدانت نشان دهنده به حداقل رسیدن این تغییرات بود. بطور کلی ویتامین c و ژل رویال به تنهایی و یا با هم قادر به خنثی نمودن عوارض ناشی از آنمی همولیتیک در رابطه با پارامترهای بیضه ای بود، و بنابراین می توان بیان نمود که استرس اکسیداتیو و پروکسیداسیون چربی ناشی از عوارض آنمی همولیتیک دلیل عمده این تغییرات می باشد.