چکیده: مقدمه. پیشرفت های اخیر در علوم اعصاب نشان داده اند که افراد می توانند از طریق آموزش شناختی مغز شان را جهت بهبود توانایی های شناختی نظیر حافظه کاری و توجه آموزش دهند. از سویی دیگر، مبتنی بر مدل دروازه توجه، درک زمان نتیجه فرایندهای شناختی مثل توجه و حافظ? کاری است. روش. با در نظر گرفتن موارد بالا، ابزار تقویت بازتولید زمان در قالب بازی به منظور بهبود این فرایند شناختی طراحی و ساخته شد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اولی? تاثیر بازی ساخته شده روی عملکرد بازتولید زمان بود. بدین منظور، در چهارچوب طرح تک آزمودنی(a-b) تعداد 4 آزمودنی (6 – 12 ساله) مورد بررسی قرار گرفتند. عملکرد آزمودنی ها در تکلیف بازتولید زمان در چهار مرحله ارزیابی شد: 1- مرحل? خط پایه، 2- حین جلسات آموزش، 3- بلافاصله پس از اتمام جلسات آموزش بعنوان پس آزمون و 4- سی روز پس از مرحل? پس آزمون به عنوان مرحل? پیگیری. برای همه ی آزمودنی ها اندازه اثر با روش d کوهن وpnd محاسبه شد. یافته ها. با وجود تاثیر مداخله برای برخی آزمودنی ها، نتایج کلی تغیرپذیری زیادی نشان داد. علاوه بر این ، عملکرد آزمودنی ها در تکلیف بازتولید زمان با عملکرد آنها در جلسات آموزش مقایسه شدند تا انتقال اثر بهبود در بازی به تکلیف ارزیابی را بررسی شود و نتایج این مقایسه نیز نشان داد که تاثیر آموزش متغیر است. نتیجه-گیری. احتمالا تغییر پزیری برای انتقال اثر به دلیل تفاوت در ماهیت ابزار ارزیابی و آموزش بود. این یک مطالع? اولیه برای بررسی نحو? اثر آموزش ادراک زمان از طریق بازی بوده و مطالعات بیشتری برای نتیجه گیری نیاز است.