مراتع کوهستانی دلارستاق با سرمایه های ژنتیکی و بوم شناختی فراوان، نقش مهمی در حفظ منابع آب، خاک و پوشش گیاهی دارند، لذا اثر چرای دام روی پوشش گیاهی و خاک این مراتع در مناطقی با چرای سبک (مرجع)، متوسط (کلید) و سنگین (بحرانی) مورد بررسی قرار گرفت. بررسی عوامل بافت، ساختمان، اسیدیته، ازت و مواد آلی خاک با 6 تکرار و اندازه گیری نفوذپذیری خاک با 5 تکرار در هر منطقه صورت گرفت. فاکتور های درصد پوشش گیاهی، سنگ و سنگریزه، لاشبرگ و خاک لخت به روش ترانسکت، تولید به روش مضاعف، تراکم به روش نقطه یک چهارم مرکزی و تنوع به روش شانون- واینر براساس درصد پوشش گیاهی محاسبه شدند، نفوذ عمقی و گسترش افقی ریشه سه گونه گیاهی کلاس i مرتعی نیز با حفر 5 پروفیل در هر منطقه برآورد شد.نتایج آماری نشان داد که چرا اثر معنی داری روی بافت خاک نداشت، اما با افزایش شدت چرا، خاک ساختمان خود را از دست داد و سرعت نفوذ کاهش یافت. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که منطقه چرای سنگین، به طور معنی داری بیشترین مقدار ازت و ماده آلی و منطقه چرای متوسط بیشترین ph را دارا بود و بیشترین مقدار تنوع در منطقه چرای متوسط و کمترین آن در منطقه چرای سنگین مشاهده شد. نتایج آماری نشان داد که با افزایش شدت چرا تولید علوفه و گسترش افقی ریشه گونه های کلاس i به طور معنی داری کاهش نشان داد ولی نفوذ (گسترش) عمقی ریشه در منطقه چرای سنگین بیشتر از چرای سبک و آن هم بیشتر از چرای متوسط بود. تحت تاثیر چرا درصد پوشش گیاهی زنده تغییر معنی دار پیدا نکرد اما با افزایش شدت چرا از درصد پوشش لاشبرگ کاسته و بر درصد پوشش خاک لخت افزوده شد.