چسبندگی قیر به مصالح سنگی اساس استحکام روسازی های آسفالتی می باشد. حال اگر به هر دلیلی این پدیده خدشه دار شود عریان شدگی مصالح سنگی بوجود می آید. این معضل نه تنها خود به عنوان یک خرابی مطرح می باشد بلکه می تواند مسبب خرابی های آسفالتی باشد که در نهایت به اضمحلال راه منجر شود. البته از آنجاییکه این خرابی عمدتاً یا از رطوبت ناشی می شود و یا توسط آن تشدید می گردد گاهی نیز به آسیب دیدگی رطوبتی معروف است. در این تحقیق با تمرکز بر شناسایی نحوه ی ایجاد پدیده عریان شدگی، عوامل دخیل در بروز این خرابی مورد شناسایی قرار گرفته و مقاومت مخلوط های آسفالتی حاوی گوگردپلیمری در برابر عریان شدگی مورد بررسی قرار گرفته است. در تحقیق حاضر دو نوع مصالح سنگی از دو کارخانه ی آسفالت واقع در شهر تهران و استان یزد تهیه شدند. قیر 70-60 مورد نیاز از پالایشگاه های اصفهان تهیه و آزمایش های مورد نیاز بر روی آن ها انجام شد. سه نوع مخلوط آسفالتی حاوی درصدهای مختلف گوگاس (30، 40 و 50 درصد) تحت عنوان مخلوط آسفالتی گوگاسی، و یک نوع مخلوط آسفالتی شاهد (بدون گوگاس) جهت بررسی ماده ی افزودنی بر روی حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی آزمایش شدند. پس از تعیین درصد قیر بهینه به روش مارشال، به بررسی اثر افزودنی گوگاس بر حساسیت رطوبتی مخلوط ها با استفاده از آزمایش های آب جوشان (astm d-3625) مقاومت کششی غیرمستقیم (aashto t-283) و پارامتر نسبت مارشال (astm d-1559) پرداخته شد. (همچنین به منظور ارزیابی دقیق تر اثر گوگاس در آزمایش مقاومت کششی غیرمستقیم از افزودنی گوگرد نیز استفاده گردید). نتایج نشان داد که استفاده از این افزودنی به خودی خود باعث افزایش مقاومت مخلوط آسفالتی در برابر عریان شدگی نشده و برای این هدف از قیر لاستیکی برای بهبود مقاومت مخلوط آسفالتی گوگاسی استفاده شد و اثر آن بر روی مخلوط آسفالتی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که جایگزینی 20 درصد از قیر با پودر لاستیک ، مقاومت مخلوط گوگاسی را در برابر عریان شدگی به صورت قابل توجهی افزایش می دهد.