مقدمه و هدف: یکی از بزرگترین معضلات آموزشی، کاهش انگیزه تحصیلی دانشجویان است. انگیزه، موتور محرکه یادگیری در انسان است و برای تغییر رفتار در فراگیران باید به عوامل مرتبط با انگیزه و میزان تأثیر آن ها پی برد. لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان انگیزه تحصیلی دانشجویان و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه ارومیه طراحی و اجرا گردید بنابراین، هدف این مطالعه بررسی تعیین کننده های فردی و اجتماعی انگیزش تحصیلی دانشجویان است. روش تحقیق: در این مطالعه از روش توصیفی از نوع همبستگی استفاده گردیده است. جامعه ی آماری این پژوهش را دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه ارومیه در سال تحصیلی 1393-1392، تشکیل می دهند که از این میان 385 نفر با بهره گیری از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه، آزمون انگیزش تحصیلی(والرند) صفات شخصیت(نئو) امید(اسنایدر) خودکارآمدی عمومی(شرر) حمایت اجتماعی(فلیمینگ و همکاران) و ارتباط مثبت با دیگران(ریف و همکاران) بودند. داده ها با استفاده از روش رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. نتایج حاصله نشان دادند روانژندی با انگیزش تحصیلی(10/0- r =) رابطه منفی و معنی داری در سطح 05/0 دارد. رابطه برون گرایی با انگیزش تحصیلی(14/0 r =) نیز در سطح 01/0 معنی دار است. انعطاف پذیری رابطه مثبت و معنی داری در سطح 01/0 با انگیزش تحصیلی دارد(23/0 r =). رابطه دلپذیر بودن با انگیزش تحصیلی(09/0 r =) معنی دار نمی باشد. رابطه امید نیز با انگیزش تحصیلی(35/0 r =) مثبت و در سطح 01/0 معنی دار می باشد. رابطه خودکارآمدی تحصیلی با انگیزش تحصیلی(30/0 r =) در سطح 001/0 مثبت و معنی دار می باشد. رابطه حمایت اجتماعی با انگیزش تحصیلی(15/0 r =) در سطح 01/0 مثبت و معنی دار می باشد. رابطه رابطه مثبت با دیگران با انگیزش تحصیلی(28/0 r =) در سطح 001/0 معنی دار می باشد. نتیجه گیری: متغیرهای فردی امید و خودکارآمدی تحصیلی و متغیرهای موقعیتی، ارتباط مثبت با دیگران و حمایت اجتماعی و متغیر فردی صفات شخصیتی روان نژندی، برون گرایی، انعطاف پذیری و مسئولیت پذیری می-تواند انگیزش تحصیلی دانشجویان را پیش بینی کند، اما صفات شخصیتی دلپذیری(سازگاری) نمی تواند پیش بینی کننده انگیزش تحصیلی دانشجویان باشد.