تهیه و تدوین آزمون استاندارد همواره یکی از اهداف مربیان و برنامه ریزان آموزش در سطوح مختلف بوده است. علاوه بر پایایی نمره ی آزمون، یکی از مهمترین ارکانی که در روند طراحی و استفاده از آزمون باید در نظر گرفته شود روایی تفسیر و تعبیر عملکرد آزمون دهنده و استفاده از نمره ی آزمون است. آزمون سراسری کنکور دکتری آموزش زبان انگلیسی در ایران سه سال است که به صورت همگانی برگزار می شود. پیش از آن هر دانشگاهی آزمون مخصوص خود را داشته است. از آنجایی که این آزمون یک نمونه از آزمون های سرنوشت ساز به شمار می رود و نتایج حاصل از آن در روند زندگی افراد تاثیر خاصی بر جای می گذارد، روایی این آزمون ویژگی بسیار مهمی است که باید به آن پرداخته شود . هدف از این تحقیق سنجش میزان روایی آزمون سراسری کنکور دکتری آموزش زبان انگلیسی ایران بر اساس مدل استدلال کاربرد آزمون می باشد . در این روند، هر چهار مرحله اعم از ثبت نتایج آزمون، تعبیر، تصمیم گیری و پیامدهای آزمون با اتکا به ادعاها، پشتوانه ها و فرآیند تکذیب های ارائه شده از طریق پرسشنامه و مصاحبه از دیدگاه ذی ـ نفعان بررسی می شود. ذی ـ نفعان آزمون دکتری زبان انگلیسی شامل آزمون دهنده ها، طراحان سوال و جوامع دانشگاهی می شود. نتایج بدست آمده از این تحقیق کیفی حاکی از روایی نسبی آزمون دکتری آموزش زبان انگلیسی می باشد. هر چند ، جهت بهبود و ارتقا توجیه پذیری استفاده از آزمون و نتایج حاصل از آن ، نیازمند اصلاحاتی در پشتوانه های مطرح شده ، علی الخصوص در مرحله تعبیر نتایج آزمون ، می باشد. نتایج حاصل از این تحقیق می تواند در انتخاب صحیح تر دانشجویان مقطع دکتری موثر واقع شود که این امر به نوبه ی خود در بهبود کیفیت آموزش و بالا بردن سطح دانش دانشجویان و استادان تأثیر به سزایی خواهد داشت.