پیشرفت تکنولوژی و تغییرات سریع محیطی باعث شتاب فزاینده ای در اقتصاد می گردد. رقابت روز افزون موسسات، دستیابی به سود مورد نظر را محدود می سازد و زمینه بروز ورشکستگی را نیز افزایش می دهد. درماندگی مالی و ورشکستگی شرکت ها منجر به هدر رفتن منابع و عدم بهره گیری از فرصت های سرمایه گذاری می شود. پیش بینی ورشکستگی مالی با ارائه هشدارهای لازم می تواند شرکت ها را نسبت به وقوع درماندگی مالی و ورشکستگی هوشیار نماید تا آنها با توجه به این هشدارها، به اقدام های مناسب دست بزنند. بنابراین ورشکستگی یکی از مهم ترین چالش های پیش روی شرکت ها و کسب و کارها در نظام اقتصادی یک کشور می باشد. از این رو آنها به دنبال روش هایی هستند که بتواند به وسیله آن ورشکستگی مالی شرکت ها را پیش بینی کنند. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی محتوای اطلاعاتی نسبت های صورت جریان وجوه نقد در تشخیص ورشکستگی شرکت ها می باشد. به این منظور مدل بهاندر و لیر(2013) با استفاده از رگرسیون لجستیک برای نمونه انتخاب شده از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ارائه شده است. مدل اول با استفاده از اطلاعات مالی سال پایه، با دقت کلی 96.9% توانست در نمونه مورد بررسی به پیش بینی بپردازد. مدل دوم با استفاده از اطلاعات مالی سال یکسال قبل از ورشکستگی، با دقت کلی 93.7% توانست در نمونه مورد بررسی به پیش بینی بپردازد. بصورت خلاصه نتایج حاصل از این پژوهش بیان می کنند که نسبت های صورت جریان وجوه نقد در تشخیص ورشکستگی شرکت ها مفید می باشند.