این تحقیق با هدف بررسی افزودن اسانس آویشن در جیره هایی با نسبت های مختلف علوفه به کنسانتره بر ماده خشک مصرفی، تغییرات وزن بدن، گوارش پذیری خوراک و برخی فرآسنجه های خونی با استفاده از چهار راس گوسفند نژاد قزل درقالب طرح مربع لاتین تکرار شده 4×4 با چهار تیمار و چهار دوره آزمایشی 21 روزه (14روز سازگاری و 7 روز نمونه برداری) اجرا گردید. چهار تیمار آزمایشی شامل: جیره دارای 35 درصد کنسانتره و 65 درصد علوفه بدون اسانس )1t)، جیره دارای 35 درصد کنسانتره و 65 درصد علوفه با 3/0 گرم اسانس آویشن در هر کیلوگرم ماده خشک )2t)، جیره دارای 65 درصد کنسانتره و 35 درصد علوفه بدون اسانس (3t)، جیره دارای 65 درصد کنسانتره و 35 درصد علوفه با 3/0 گرم اسانس آویشن در هر کیلوگرم ماده خشک (4 t) بود. گوسفند ها در قفس های متابولیکی به صورت انفرادی نگهداری و تغذیه گردیدند. نتایج نشان داد که افزودن اسانس آویشن به جیره اثر معنی داری بر میزان مصرف خوراک و قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و مواد مغذی جیره ها نداشت (05/0<p). میانگین مصرف ماده خشک برای تیمار یک 545/1، تیمار دو480/1 تیمار سه 752/1 و برای تیمار چهار717/1 کیلوگرم در روز بود. برای تیمارهای یک تا چهار به ترتیب قابلیت هضم ماده خشک 18/63، 70/61، 98/62، 59/62، قابلیت هضم پروتئین خام 64/59، 22/60، 70/58، 29/58 و الیاف نامحلول در شوینده های خنثی 89/47، 25/49، 97/47،35/48 درصد بود؛ که تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. خوشخوراکی جیره تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. افزودن اسانس و نسبت علوفه به کنسانتره تاثیر معنی داری بر فراسنجه های تخمیری شکمبه (ph، نیتروژن آمونیاکی و اسید های چرب فرار شکمبه) نداشت(p>0.05). نتایج مربوط به فرآسنجه های خونی نشان داد که تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری بر(گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول، کراتینین، ldl و hdl)خون نداشت (p>0.05). افزودن اسانس و نسبت علوفه به کنسانتره تاثیر معنی داری بر نیتروژن اوره ای خون داشت؛ بطوریکه در تیمار چهار بیشترین بود (p<0.05). سطوح مختلف علوفه به کنسانتره تاثیر معنی داری بر غلظت پروتئین کل و آلبومین خون داشت (p<0.05)؛ درحالیکه اثر اسانس بر مقدار آنها معنی دار نبود(p>0.05). بطور کلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که استفاده از اسانس آویشن در جیره هایی با نسبت های مختلف علوفه به کنسانتره می تواند برخی از فرآسنجه های خونی را تحت تاثیر قرار دهد، هرچند مصرف خوراک، گوارش پذیری مواد مغذی، نیتروژن آمونیاکی، ph شکمبه و اسید های چرب فرارشکمبه تحت تاثیر قرار نگرفت.