چکیده در این تحقیق از داده های سنجش از دور برای بررسی تاثیر کاربری اراضی بر پدیده بیابان زایی درطی سال های1987، 2000 و 2013 به منظور تهیه نقشه کاربری دشت ابرکوه استفاده شد. بر این اساس، برای تعیین تغییرات حادث شده در محدوده مورد مطالعه از تصاویر سنجنده tm سال های 1987 و 2000 و تصاویر oli برای سال 2013 استفاده گردید. با استفاده از شاخصoif بهترین ترکیب باند ها انتخاب و سپس طبقه بندی تصاویر با استفاده از طبقه بندی نظارت شده انجام و نقشه کاربری منطقه تهیه گشت.صحت نقشه های تولیدی با آزمون صحت کلی و آماره کاپا محاسبه گردید. روش طبقه بندی نظارت شده svm نسبت به چهار روش دیگر بیش ترین دقت را در تولید نقشه کاربری نشان داد. نتایج نشان داد که از بین کاربری های اراضی کشاورزی و باغی، اراضی بایر و بیابانی، خاک های شور و کویری، مناطق مسکونی و صنعتی از سال 1987 تا 2013 بیش ترین تغییرات کاربری مربوط به افزایش کاربری مسکونی و صنعتی و کاهش اراضی باغی و کشاورزی است. سپس با محاسبه شاخص های ndvi، savi، wdvi، msavi و با استفاده از مدل imdpa، روند بیابان زایی در منطقه که ناشی از تغییرات کاربری است، مشخص گردید. واژگان کلیدی: بیابان زایی، دشت ابرکوه، سنجش از دور، کاربری اراضی، مدل imdpa