نام پژوهشگر: الیا ابراهیمی سالاری
الیا ابراهیمی سالاری مازیار آصفی
امروزه نماها چیزی فراتر از چهره ی یک ساختمان هستند. جدا از نقش آن در تعریف هویت و ارائه تصویر کلی از ساختمان؛ آن ها در واقع مغز متفکر ساختمان بوده که تا حد بسیار زیادی در هر دو جنبه ی بهینه سازی انرژی و تامین آسایش استفاده کنندگان نقش تعیین کننده ای دارند. اخیرا برای پاسخگویی به چنین نیازهایی پیچیدگی طراحی نماها به جایی رسیده است که می توان از نماهای هوشمند صحبت به میان آورد. نمای هوشمند پوسته ایست که به طریق فعال یا غیر فعال قابلیت تطابق پذیری نسبت به تغییراتی که در محیط پیرامون یا فضای داخلی اش اتفاق می افتد را دارا می باشد. بنابراین نماهای هوشمند را نمی توان جدا از ساختمان یا سایر عوامل محیطی در نظر گرفت. حال اینکه چگونه یک نمای هوشمند می تواند پاسخی بهینه نسبت به تغییرات محیطی داشته باشد خود از اهمیت خاصی برخوردار است. اما به نظر می رسد از آنجا که طبیعت با ارائه ی راه حل هایی ساده و در عین حال کیفی و نیز تمایل در جهت هماهنگی حداکثر با نیازهای محیط خارج همواره دستاوردهای قابل قبولی را تامین می نماید، تمرکز بر روش های بیونیک می تواند دیدگاه ها و راه حل های نوآورانه ای برای طراحی چنین نماهایی به همراه داشته باشد. در این رساله از طریق مطالعه ی نمونه های مشابه در زمینه ی طراحی های برگرفته شده از طبیعت خصوصا در نمای ساختمان ها و نیز بررسی نیازهای نماهای هوشمند ایده ای خلاقانه جهت پاسخگویی به این مسئله ارائه شده است. این تحقیق سعی دارد از میان چندین الگوی برگرفته شده از طبیعت و بطور خاص از میان گیاهان که بهترین میزان تطابق پذیری و پاسخگویی نسبت به تغییرات محیطی همراه با تامین آسایش و زیبایی را دارند، گزینه ای مناسب برای طراحی در پوسته های هوشمند انتخاب نماید. پس از انتخاب الگوی مورد نظر با آنالیز مکانیزم موجود در ساختار بدن این موجودات زنده و با توجه به محدودیت های لحاظ شده در نما، راهکاری نو برای استفاده در پوسته ساختمان های هوشمند ارائه می گردد.