نام پژوهشگر: مجید کریم پور ریحان
امیر سلیمانی مجید کریم پور ریحان
دغدغه غالب کشورها در نیم قرن اخیر توجه به مولفه های توسعه و رسیدن به یک توسعه پایدار است. یکی از مهمترین و روزآمدترین حوضه های توسعه پایدار، صنعت گردشگری است. صنعت گردشگری پیرایه های فرهنگی متعددی به همراه دارد.الگوی توسعه بومی گردشگری در ایران نشان می دهد که مهمترین مولفه ماهیت ساز چنین الگویی توجه به قابلیت های درونی صنعت گردشگری در حوزه های مختلف گردشگری کشور است. شهر یزد بعنوان یکی از مهمترین حوزه های گردشگری ایران از این نظر حائز اهمیت است. هدف از این تحقیق بیان اهمیت و ضرورت برنامه ریزی برای توسعه گردشگری در یزد می باشد. مطالعه نقش صنایع دستی و معماری در توسعه گردشگری در ایران به خصوص شهر یزد، می تواند دارای اهمیت زیادی باشد. تحقیق حاضر با عنوان توسعه گردشگری شهر یزد با تاکید بر صنایع دستی و معماری در همین راستا تنظیم گردیده است.پژوهش حاضراز نظر هدف نوعی تحقیق کاربردی است. روش این تحقیق، روش توصیفی و از نوع زمینه یابی است. در این تحقیق از دو روش مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی استفاده شده است در این تحقیق از روش تحلیل کمی استفاده شده است. یافته های تحقیق هر سه فرضیه مورد آزمون را تایید کردند.با توجه به تحلیل های توصیفی دریافتیم که صنایع دستی و معماری سنتی یزد نقش و جایگاه عمده یی درتوسعه گردشگری یزد دارد و علی رغم پتانسیل بالای شهر یزد در دارا بودن فرهنگ توریستی مردم یزد، بناهای تاریخی و معماری و صنایع دستی آن گردشگری در این منطقه توسعه کافی نیافته و عامل اصلی این عدم توسعه یافتگی و ناکامی در جذب توریست، دافعه های درون خود شهر یزد نمی باشد. به گونه یی که میزان رضایت مردم از امنیت و برخورد و تعامل شهروندان یزدی بالا بوده و از طرفی جاذبه های صنایع دستی و معماری یزد در بین پاسخگویان در حد بالایی است. بنابراین می توان گفت مهمترین عامل در جذب گردشگری شهر یزد به سیاست های کلان توسعه گردشگری و کم توجهی به پتانسیل شهر یزد بر می گردد به گونه یی که حتی خود توریست های یزد میزان اطلاع رسانی و آگاهی بخشی در سطح ملی را کم ارزیابی کرده اند.
فرشید سوداگری مجید کریم پور ریحان
زمین لغزش ها از جمله بلایای طبیعی محسوب شده که هر ساله خسارات جانی و مالی فراوانی به جوامع بشری وارد می آورند. تهیه نقشه های پهنه بندی خطر زمین لغزش برای تعیین مناطق با خطر بالا در همین راستا صورت می گیرد. این تحقیق با رویکردی توصیفی- تحلیلی و در راستای انجام پهنه بندی خطر زمین لغزش در دامنه های مسلط بر منطقه یک کلان شهر تهران با استفاده از مدل فازی و نرم افزار arc gis10، از 8 معیار؛ ارتفاع، شیب، بارش، زمین شناسی، فاصله از شبکه زهکشی، فاصله از زمین لغزش های قدیمی، فاصله از گسل¬ها و کاربری اراضی ، استفاده شده است. نتایج پهنه بندی خطر زمین لغزش حاکی از این موضوع است که، هر چه از بالادست و شمال حوضه ها به سمت پایین دست و جنوب حوضه های آبریز منطقه یک، حرکت کنیم از میزان خطر زمین لغزش کم می گردد و بیشترین مساحت محدوده مورد مطالعه را پهنه های با خطر زیاد و خیلی زیاد در برگرفته است و در مناطق شمالی منطقه یک شهرداری تهران نیز پهنه های با خطر متوسط وجود دارد . با توجه به نقشه نهایی به دست آمده از پهنه بندی خطر زمین لغزش در محدوده مورد مطالعه، باید از ساخت و ساز درپهنه های با خطر متوسط تا بسیار زیاد و حریم مسیل ها و رود– دره های متعدد در منطقه یک(درکه ، ولنجک، دربند، سعدآباد، گلابدره، جمشیدیه، جمشیدیه میانی و پایین ، دارآباد، باقلا زار و ازگل) ممانعت به عمل آید. واژه گان کلیدی: پهنه بندی ، خطر، زمین لغزش، مدل فازی، منطقه یک کلان شهر تهران.
حسین تقوی مجید کریم پور ریحان
یکی از مشکلاتی که بشر از آغاز زراعت بر روی زمین با آن مواجه بوده، فرسایش سریع خاک¬هامی باشد. فرسایش خاک هنوز هم در بسیاری از مناطق دنیا از معضلات به شمار می رود. هدف از انجام این تحقیق بررسی و پهنه بندی فرسایش پذیری خاک در منطقه دماوند با استفاده از مدل فازی جهت شناسایی پهنه های دارای خطر و حساسیت فرسایش پذیری بوده است. در راستای انجام و تحلیل این موضوع ، از 9 معیار و متغیر شامل ارتفاع، شیب، بارش، زمین شناسی، فاصله از شبکه زهکشی، پوشش گیاهی ، فاصله از راههای اصلی، فاصله از گسل¬ها و خاک های منطقه و با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) انجام گرفته است. طی مراحلی چندی شامل آماده سازی و هم مقیاس سازی لایه ها و فازی سازی آن¬ها با استفاده از توابع فازی و اعمال عملگرهای مختلف و در نهایت استفاده از عملگر گامای 0.9 جهت ارزیابی فرسایش پذیری خاک در منطقه دماوند، نقشه پهنه بندی حاصل شده است.نتیجه تحقیق نشان می دهد که هر چه از بالادست و شمال به سمت پایین دست و جنوب شهرستان دماوند، حرکت کنیم از میزان فرسایش پذیری خاک کم می¬گردد. پهنه های با خطر زیاد و خیلی زیاد منطبق بر محدوده¬های شمالی و تقریباً حواشی جنوبی مرکز دشت دماوند، دارای ارتفاعات بیشتر(3000تا 4000متر)، شیب بیشتر از 30درصد ، بارش بیشتر از 400میلیمتر، مناطق دارای سازندهای قدیمی¬تر و وجود خطوط گسلی و پوشش گیاهی نیمه متراکم می باشد. همچنین پهنه¬های با خطر کم و خیلی کم منطبق برمحدوده¬های جنوبی شهرستان دماوند، دارای ارتفاعات کمتر(1200تا2100 متر)، شیب کمتر از 7درصد ، بارش کمتر از 400میلیمتر ، مناطق دارای سازندهای کواترنری و پوشش گیاهی کم تراکم و اراضی دیم و بدون پوشش گیاهی و دارای بیرون زدگی های سنگی می باشد.