به منظور بررسی واکنش ارزن معمولی به تنش خشکی در مراحل مختلف رشد و عملکرد دانه، ژنوتیپ اصلاح شده ارزن معمولی و دو ژنوتیپ از توده های محلی کرمان (رابر و گلباف کرمان)، و همچنین بررسی تاثیر پلیمرهای سوپر جاذب در کاهش اثرات سوء تنش خشکی آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح فاکتوریل در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا گردید. تنش خشکی به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح 100% نیاز آبی (بدون تنش) 75% نیاز آبی(تنش ملایم) و 50% نیاز آبی (تنش شدید) در کرت های اصلی و سه رقم ارزن معمولی( رقم پیشاهنگ، توده محلی رابر و توده محلی گلبافت) وسه سطح پلیمر سوپر جاذب ( 0 ، 150 و 250 کیلوگرم در هکتار) در کرت های فرعی قرار گرفتند. صفات اندازه گیری شده در این آزمایش شامل صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه بود. تنش خشکی به طور معنی داری باعث کاهش عملکرد دانهp<0.01)) و اجزای آن نظیر ارتفاع گیاه،تعداد برگ، عملکرد بیولوژیک،شاخص یرداشت و کارایی مصرف آب گردید اما صفاتی نظیر نشت یونی و قند های احیا را افزایش داد. پلیمر سوپر جاذب در صفات مورفولوژی مانند ارتفاع ساقه و عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال 5% و درصفاتی مثل شاخص برداشت، کارایی مصرف آّب و عملکرد دانه در سطح احتمال 1% تاثیر مثبت و معنی داری داشت و باعث کاهش اثرات تنش خشکی گردید. نتایج همچنین نشان داد در بین ارقام مورد مطالعه در این پژوهش توده گلباف بالاترین میزان عملکرد دانه با میانگین 1067کیلوگرم در هکتار، بیشترین شاخص برداشت و محتوی نسبی آب برگ وکمترین نشت یونی را به خود اختصاص داد. همچنین کمترین عملکرد دانه و بیشترین عملکرد بیولوژیک مربوط به رقم پیشاهنگ بدست آمد.