نمونه های نانوکامپوزیت بر پایه ی آلیاژ دو الاستومر پر مصرف، لاستیک استایرن بوتادین (sbr) و لاستیک اکریلونیتریل بوتادین (nbr) – نانورس اصلاح شده در یک سامانه پخت گوگردی به روش اختلاط مذاب تهیه شد. به منظور بررسی اثر سازگارکننده بین سطحی و نانورس و میزان آن ها بر ریزساختار و خواص نانوکامپوزیت nbr/sbr/ نانورس از سازگارکننده epdm-g-mah و نانورس اصلاح شده cloisite30b استفاده شد. نانوکامپوزیت های حاصل از لحاظ مشخصه وولکانش، خواص مکانیکی و دینامیکی ارزیابی شدند. ساختار نانوکامپوزیتها و چگونگی پراکنش نانو لایهها و خواص رئولوژیکی آنها با استفاده از طیف سنجی تفرق اشعه ی x (xrd) و طیف سنجی رئومتر مکانیکی مذاب (rms) و میکروسکوپ الکترون پویشی (sem) مطالعه گردید. هم چنین مشخصات پخت نانوکامپوزیت های تهیه شده با استفاده از یک رئومتر پخت لاستیک بررسی شد. نتایج حاصل نشان می دهد افزودن سازگارکننده به تنهایی باعث بهبود سازگاری و افزایش چسبندگی بین دوفاز لاستیکی می شود. با افزودن نانورس به تنهایی باعث انتقال بیشتر بیشینه ضریب اتلاف مربوط به جز لاستیک nbr به سمت درجه حرارت های بالاتر نسبت به انتقال بیشینه ضریب اتلاف tg جز لاستیک sbr گردیده که بیان گر تمایل بیشتر نانورس cloisite 30b به لاستیک nbr با قطبیت بیشتر و هم چنین گرانروی کمتر می باشد. افزودن سازگارکننده و نانو با نسبت 1به1 اثر بیشتری در بهبود برهمکنش بین زمینه لاستیکی و نانوذرات رس دارند و هم چنین از طرفی باعث افزایش سازگاری در نانوکامپوزیت می شوند. اما افزودن سازگارکننده و نانو با نسبت 2به1 سازگاری و برهمکنش نانو و زمینه لاستیکی کاهش می یابد که می تواند به دلیل تشکیل فاز سوم سازگارکننده در زمینه باشد و هم چنین می توان به این نسبت داد که با افزایش میزان سازگارکننده به آمیزه، به دلیل جذب مقدار بیشتری از نانو و در نتیجه کاهش جذب نانورس به فاز لاستیکی قطبی nbr، میزان بین لایه ای شدن نانورس و پراکنش آن در بستر لاستیکی کاهش داشته است که این را می توان به قطبیت بیشتر لاستیک nbr نسبت به epdm-g-mah نسبت داد. این نتایج در توافق با تجزیه گرمایی مکانیکی-دینامیکی (dmta) و هم چنین خواص مکانیکی نمونه می باشد.