یکی ازموجبات سقوط ضمان،احسان میباشد،بدین مقصودکه هرگاه کسی به انگیزه خدمت واحسان به دیگران،موجب ورودضرربه آنان شود؛عملاوضمان آورنیست وشخص محسن،ضامن شناخته نمیشود . مباحث مربوط به احسان ونقش آن درسقوط ضمان درکتب فقهی تحت عنوان قاعده احسان مطرح میباشدمسوولیت مدنی پزشکی،پاسخگوبودن پزشک درقبال خساراتی است که به بیمارواردمی آوردواین خسارات،ناشی ازانجام وظایف پزشکی است. انجام هرعمل پزشکی ، هرچند ساده ،ممکن است زیان های شدید برای بیمار به دنبال داشته باشد . مثل اینکه شخص برای انجام عمل ، بی هوش شود ولی هیچ گاه به هوش نیاید . وقوع این نوع زیان ها به رغم پیشرفت علم پزشکی بسیار متداول است . این ،بدلیل طبیعت عمل پزشکی است که بابدن انسان که از حساسیت زیادی برخودار است ،مرتبط است براین اساس ،پزشک متعهد است مراقبت نماید در جریان معالجه زیان جدیدی به بیمار وارد نشود .مسئولیت پزشک نسبت به این نوع خسارت مطرح است اگرمسوولیت پزشکی مبتنی بر «نظریه قهری»باشد؛اثبات تقصیربرعهده بیماریامدّعی خسارت است ودرصورتی که مبتنی بر «نظریه قراردادی»باشد،بسته به اینکه تعهدپزشک،تعهدبه «نتیجه»یابه «وسیله»باشد،موضوع متفاوت خواهدبود. دراین پایان نامه بارویکردی نوین به مسوولیت پزشک، و نقش قاعده احسان درمسئولیت مدنی پزشک در ایران با نگاهی بر کشورهای عربی ،بررسی شده است