سیانید به عنوان یکی از سمی ترین مواد موجود در انواع متعددی از غذاهایی که توسط انسان و حیوانات مصرف می شود، شناخته شده است. بیش از 2000 گونه گیاهی حاوی گلیکوزیدهای سیانوژنیک شناسایی شده اند که از طریق هیدرولیزشان در دستگاه گوارش، سیانید آزاد می شود. میزان کمی از این ماده سمی در بدن موجودات زنده به طور فیزیولوژیکی به تیوسیانات که سمیت کم تری دارد تبدیل می شود. تبدیل سیانید به تیوسیانات یکی از راه های اصلی برای سم زدایی سیانید است که به وسیله دو آنزیم رودنیز (تیوسولفات: سیانید سولفور ترانسفراز،2080101ec) و 3–مرکاپتو پیروات سولفور ترانسفراز کاتالیز می شود. آنزیم رودنیز پروتئینی با عملکرد چندگانه است که از طریق سولفوراسیون در سم زدایی یون سیانید نقش دارد. بر اساس مطالعات انجام شده کبد به عنوان اصلی ترین منبع این آنزیم شناخته شده است. در این مطالعه خواص سینتیکی و بیوشیمیایی آنزیم رودنیز حاصل از کبد ماهی کپور معمولی (cyprinus carpio) با استفاده از روش تغییر یافته سوربو مورد مطالعه قرار گرفته است. کپور معمولی دامنه وسیعی ازشرایط محیطی را تحمل نموده و از نظر تجاری به عنوان یک نوع غذا دارای ارزش بالایی است. نتایج حاصل از این تحقیق بر روی آنزیم رودنیز استخراج شده ازکبد ماهی کپور معمولی نشان داد که مناسب ترینph برای فعالیت آنزیم رودنیز کبد ماهی کپور معمولی 10= phمی باشد. بررسی پایداری آنزیم به ph های مختلف نشان داد که آنزیم رودنیز کبد ماهی کپور معمولی درph های 12-9 کمترین پایداری را از خود نشان می دهد. همچنین این آنزیم مقاومت نسبتا خوبی به حرارت دارد به طوری که پس از ده دقیقه انکوباسیون رودنیز در دما های 40،30 و 50 درجه سانتی گراد فعالیت آن نسبت به کنترل (دمای 25 درجه سانتی گراد) کاهش نیافته و از دمای 60درجه سانتی گراد به بالا کاهش فعالیت در آنزیم مشاهده می شود. همچنین مقادیر پارامترهای سینتیکی آنزیم رودنیز کبد ماهی کپور معمولی محاسبه شد که نتایج نشان داد در حضور غلظت های متغیر از سوبسترای kcn و غلظتی ثابت از سوبسترای تیوسولفات، میزان km، vmax و بازده کاتالیتیکی آنزیم رودنیز به ترتیب mm 67/59 ، u/mg31/0 و 0729/0 و مقادیر km ، vmax و بازده کاتالیتیکی آنزیم رودنیز در حضور غلظت های متغیر سدیم تیوسولفات و غلظتی ثابت از سوبسترای kcn به ترتیب mm 67/4، u/mg 340/0 و 051/0 می باشند.