عیارحد یکی از مهمترین پارامترها در طراحی محدوده نهایی و برنامه ریزی تولید معادن روباز می-باشد. استفاده از تئوری لین در بهینه سازی عیار حد منجر به در نظر گرفتن عیارهای حد دینامیک می شود که در نتیجه عیارهای حد در طول عمر معدن به صورت نزولی کاهش می یابد. این به نوبه خود ضرورت ایجاد انباشتگاه ها با مواد بین عیارهای حد سربه سری و بهینه را به دنبال خواهد داشت. در این تحقیق، راهکاری بر اساس تئوری اصلی لین در یک کانسار فرضی سرب و روی به منظور حداکثر کردن ارزش خالص فعلی با ترکیب گزینه انباشتگاه توسعه یافت. این راهکار روش ترکیبی الگوریتم ژنتیک و جستجوی شبکه می باشد که بهترین راه حل را در کمترین زمان ممکن ارائه می دهد، در حالی که از به دام افتادن در بهینه محلی جلوگیری می کند. نرم افزار matlab به منظور کد نویسی مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، ارزش خالص فعلی با در نظر گرفتن گزینه انباشتگاه به اندازه 2 درصد افزایش یافت که این میزان افزایش برای اقتصاد معدن قابل توجه است. همچنین، عمر معدن از 14 به 19 سال افزایش یافت. قابل ذکر است که بهره برداری از انباشتگاه از سال 15 آغاز می گردد.