دستگاه های اجرایی اعم از خصوصی و دولتی همه ساله منابع زیادی را ازجمله منابع مالی و انسانی صرف سازمان دهی و اجرای طرح های پژوهشی می نمایند. براساس آمارهای موجود این منابع در سال های اخیر رشد قابل توجهی داشته اند، لذا ارزیابی و اولویت بندی طرح های پژوهشی و انتخاب بهترین طرح از میان طرح های موجود حائز اهمیت می باشد. با توجه به ماهیت مختلف طرح های پژوهشی که در زمینه های گوناگون علمی گسترده می باشند، ارزیابی آن ها ازجمله فعالیت های مهم و ضروری سازمان ها می باشد. از طرف دیگر سیستم های پشتیبان تصمیم گیری، سیستم های تعاملی و کاربر محور بوده که به کمک مدل ها و نیز داده های جمع آوری شده و تحلیل آن¬ها قادر هستند تا مدیران سازمان را در امر تصمیم گیری در مورد مسائل پیچیده و نیمه ساختاریافته سازمان یاری نمایند. با توجه به دسته بندی انواع مختلف تصمیمات، مسئله ارزیابی و اولویت بندی طرح های پژوهشی از نوع تصمیمات نیمه ساختاریافته و در اغلب موارد از نوع تصمیمات ساختارنیافته طبقه بندی می شود.