صورت های مالی به عنوان هسته اصلی گزارش گری مالی حاوی اطلاعاتی درباره وضعیت مالی و عملکرد مالی بنگاه های اقتصادی است که به منظور استفاده طیف وسیعی از استفاده کنندگان نظیر سرمایه گذاران ، اعتباردهندگان و دولت به عنوان مبنا و اساسی برای تصمیم گیری جهت تخصیص سرمایه استفاده می کنند موضوع تاثیر اطلاعات حسابداری و کیفیت این اطلاعات در بازار سرمایه سالیان متمادی است که مورد بحث بوده و همواره در کانون توجه پژوهشگران و فعالان بازار قرار داشته است . کیفیت افشا را می توان میزان دقت ، به موقع بودن و مربوط بودن گزارشگری مالی در انعکاس اطلاعات مربوط به عملیات و جریانات نقدی واحد انتفاعی تعریف نمود . زمانی که افشا از شفافیت کافی برخوردار می باشد ، امکان بهره برداری افراد درون سازمانی از منابع ذی نفعان مشکل خواهد بود و این درحالی است که افشا مبهم و بی کیفیت امکان سوء استفاده افراد درون سازمانی را از ابهامات فراهم می آورد و اطلاعات مالی به راحتی قابل تحریف و تحت تاثیر برآورد ها و رویه های حسابداری و تصمیم های مدیریت بوده و عدم ثبات رویه در استفاده از روش های حسابداری اثر منفی بر کیفیت سود دارد زیرا اغلب تغییرات در بکارگیری روش های حسابداری موجب افزایش و رشد واهی سود گزارش می شود و پیش بینی سود های آتی را با مشکل مواجه می کند .تغیرات کیفیت سود زمانی رخ می دهد که مدیر برای گزارش گری مالی از قضاوت شخصی خود و سیاست های حسابداری برای دستیابی به برخی اهداف استفاده می کند که عواقب و نتایج منفی برای ذینفعان (کارکنان و سهامداران و ...) به همراه دارد و از طرفی دیگر عملکرد اجتماعی به موضوعاتی مانند مدیریت منابع انسانی ، حمایت محیطی سلامت کاری می پردازد (کاسترو لیما 2006 ) که پرداختن به آنها علاوه بر رضایت سهام داران باعث شهرت شرکت می شود ، شرکت هایی با عملکرد اجتماعی با صرف منابع خود و با ارائه اطلاعات شفاف در صدد اجرای رفتار های اجتماعی ، برای برآوردن انتظارات اخلاقی جامعه هستند . در این مطالعه به بررسی رابطه بین کیفیت سود در سه سطح پایداری سود ، کیفیت اقلام تعهدی و دقت پیش بینی سود باعملکرد اجتماعی پرداخته شد . در این راستا با مد نظر قراردادن مطالب فوق و الهام از ادبیات تحقیق و مبانی نظری موجود فرضیه تدوین و با استفاده از داده های جمع آوری شده از نمونه آماری تحقیق که شامل 110 شرکت در دوره زمانی 1390-1386 می باشد مورد آزمون واقع شدند