این نوشتار برآن است؛ تا به تحلیل و ارزیابی عوامل موثر بر خلق فضایی سرزنده در سکونتگاه جمعی برای جانبازان، که تحت پوشش وزارت دفاع ادامه حیات می دهد؛ بپردازد. مطالعات میدانی حاصل از این مجموعه های شهرک نشین حاکی از سطح پایین اصول و مبانی اولیه معماری و منظر شهری همچون آسایش فیزیکی و یا حس تعلق ، عزت نفس، خود شکوفایی، نیازهای شناختی و زیبایی شناسی هستند. هدف این پژوهش، توجه به مفاهیمی چون سرزندگی در فضای شخصی، فضای جمعی، قلمرو، ازدحام و توجه به نیازها، تمایلات و فرهنگ افراد، برای نیل بسوی تدارک محیط ها و فضاهای کارآمدتر و سرزنده تراست؛ تا بتواند با نگاهی ویژه به کم توانان، انسان را در زندگی روزانه در قلمروهای عمومی و خصوصی اش هدایت کند؛ و چارچوب محیط زندگی او را شکل دهد. فضایی برای زندگی با ایجاد کیفیت مطلوب محیطی و نه فقط حداقل امکان برای زیستن، که درآن تنوع انسان ها و نیازهایشان نادیده گرفته می شود. این پژوهش قصد دارد تا از طریق منابع دست اول به بررسی تفکرات در بین نظریه ها و مدل های صاحب نظران، به لحاظ روش و محتوا و همچنین مشاهدات و مطالعات میدانی به صورت اطلاعات محیطی که موجب ارتقاء دقت و اعتبار پژوهش خواهد بود، به ارائه راهکار والگوی تحلیلی در زمینه طراحی فضاهای مسکونی سرزنده بپردازد.