سنتز و استفاده از چارچوب های فلز-آلی (mofs) به عنوان گروه بزرگی از پلیمرهای کئوردیناسیونی متخلخل در چند دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته اند. این ترکیبات ساختار های متخلخل با پل هایی از لیگاند های آلی هستند که به یون ها یا کلاستر های فلزات واسطه کئوردینه شده اند. در این گونه ترکیبات به دلیل اینکه اتصال لیگاند و فلزبه یکدیگر از نوع کئوردیناسی بوده و ثابت نمی باشد حفرات دارای اندازه های انعطاف پذیر می باشند و به دلیل پایداری زیاد شیمیایی و حرارتی و تنوع در اندازه و شکل حفرات و همچنین سطح ویژه بزرگ و حجم حفره زیادی که دارند نسبت به سایر مواد متخلخل سنتز شده در ذخیره سازی و انبارش گازها (ذخیره سازی گازها چندین برابر وزن خود و دارای انتخاب پذیری زیاد) همچنین کاربردهای کاتالیتیکی دارای مزایای زیادی می باشند